" ဒီညေနစာကို ဆီဒိုးနားမွာ သြားစားရေအာင္ "
" တန္းစီေနရဦးမွာလားကြာ "
" စီစရာ မလိုပါဘူးကြာ ။ ေရာက္တာနဲ႔ ၀င္စားရံုပါဘဲ "
" ဟုတ္မွလဲ လုပ္စမ္းပါကြာ ။ ေတာ္ၾကာ ဗိုက္ဆာဆာနဲ႔ ေစာင္႔ေနရဦးမယ္ ။ "
" မင္းကလဲ အလကားစားရမွာကို ဂ်ီးမ်ားေနတယ္ "
" ေၾသာ္...မင္းကေကာ ဘယ္ေလာက္ကုန္သြားမွာ မို႔လို႕လဲ "
တဖိတ္ဖိတ္လက္ေနသာ ကား၏ေနာက္ၾကည္႔မွန္မွ ကိုယ္႔ ကိုယ္ ကိုယ္ ျပန္ၾကည္႔ရင္း ဇြဲ" တန္းစီေနရဦးမွာလားကြာ "
" စီစရာ မလိုပါဘူးကြာ ။ ေရာက္တာနဲ႔ ၀င္စားရံုပါဘဲ "
" ဟုတ္မွလဲ လုပ္စမ္းပါကြာ ။ ေတာ္ၾကာ ဗိုက္ဆာဆာနဲ႔ ေစာင္႔ေနရဦးမယ္ ။ "
" မင္းကလဲ အလကားစားရမွာကို ဂ်ီးမ်ားေနတယ္ "
" ေၾသာ္...မင္းကေကာ ဘယ္ေလာက္ကုန္သြားမွာ မို႔လို႕လဲ "
၏အေျပာကို ရဲရင္႔ျပန္ေမးလိုက္၏ ။
တဲ႔ "
" မင္းက ဘယ္လိုလုပ္သိတာလဲ "
ရဲရင္႔အေျပာေၾကာင္႔ ဇြဲျပန္ေမးလိုက္မိသည္။
" မေန႔ညက ငါ႔အေဖက အေမ့ကို ေျပာေနသံၾကားတယ္ ။ သိပ္မၾကာခင္လဲျဖစ္မယ္ထင္
တယ္တဲ႔ ။ "
x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x
မင္းအတြက္ မုန္႔ဘိုးလာယူေခ် ။ "
၀ရန္တာသို႔ေမာ႔ၾကည္႔မိလိုက္၏ ။
" ဟုတ္ကဲ႕ မာမီေလး "
အိမ္ျပန္ေနာက္က်လိမ္႔မယ္ ။ မင္းအေမကို ေျပာလိုက္ဦး "
" ဟုတ္ကဲ႔ မာမီေလး "
ေဒၚျမင္႔ျမတ္ႏွင္း၏ အေျပာကို ရဲရင္႔တစ္ေယာက္ ရိုၾကိဳးစြာေခါင္းညိတ္ျပရင္း ျပန္လည္ေျဖ
ၾကားလိုက္၏ ။
" သားေရ ဇြဲ "
" နင္႔ မာမီေလး ေပးတဲ႔ မုန္႔ဘိုးနဲ႔ ငါးေရခြံေၾကာ္၀ယ္ ၊ ျပီးရင္ မလွၾကည္တို႔ ဆိုင္ကဆန္သံုး
လံုးနဲ႔မီးေသြးတစ္ပိသာ သြားယူ "
ျပီးျပဳတ္တို႔ဘို႔ ကနေဖာ႔ေတြ ခ်ိဳးလာခဲ့ ။ "
" အေမ ေလွ်ာ္ျပီးသား အ၀တ္ေတြလွန္းျပီရင္ လိုက္လာခဲ႔မယ္ "
" ေကာင္းေကာင္းလည္း ျပန္ၾကဦး ။ ေဆာ႔မသြားၾကနဲ႔ ။ ပိုက္ဆံမေပ်ာက္ေစနဲ႔ေနာ္ "
ၾကီးကိုေက်ာခိုင္းကာ တိုးခ်ဲ႕ရပ္ကြက္ဆီသို႔ ႏွစ္ရာတန္တစ္ရြက္ကိုဆုပ္ကိုင္ရင္းကေလးႏွစ္
ေယာက္တေရြ႕ေရြ႕ႏွင္႔ ထြက္ခြာသြားေလေတာ႔သည္။
စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္