ေက်ာက္ခဲလိုမာပါေစ

ဘ၀ဆိုတ႔ဲလမ္း ငါေလွ်ာက္လွမ္းရင္း
တစ္ခ်ိန္တစ္ေကြ႔မွာ ငါေတြ႔လိုက္တယ္
ငါ႔ေရွ႕တူရႈမွာ သူေလွ်ာက္လာခဲ႔တယ္ေလ...
လမင္းလို၀င္းပမ်က္ႏွာထား
့ၾကယ္စင္လိုေတာက္ပတဲ႔မ်က္လံုး
မိုးတိမ္လိုလြင္႔ေမ်ာေနတဲ႔ဆံႏြယ္
အို ငါထင္မွားမိတယ္ သူဟာ
ထုဆစ္မႈမွားတဲ႔ နတ္သမီးတပါးလား...
မႈိင္ေတြလို႔ေငးေမာ
ေတြးေတာရင္းငါေငးလို႔
ဗေလာင္ဆူတဲ႔ ႏွလံုးအစံု
ရူးသြပ္စြာ ခုန္သံၾကားေတာ႔
ေအာ္ သူသေဘာက်ေနပါလား...
ဒီလိုနဲ႔ဘဲ ငါ႔နံေဘးထံပါး
သူျဖတ္ေက်ာ္သြားခဲ႔ပါလား...
ငါ႔ရင္မွာ လစ္ဟာလို႔
ဟင္းလင္းျဖစ္ ငါ႔ႏွလံုးသား
ခ်စ္ျခင္းအားကို ငါမတြန္းလွန္ႏို္င္လို႔
ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းစိတ္နဲ႔ သူရွိရာ
ငါရိပ္ခနဲ ၾကည္႔လိုက္ေပမယ္႔
စိတ္ထဲသိလိုက္တာက
သူငါ႔ကို ေက်ာခိုင္း
သူဦးတည္ရာ သူ႔လမ္းေၾကာင္း
သူဆက္လို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ႔ျပီေလ...
သူလညး္လူ ငါလညး္လူ
လူလူခ်င္း တူပါေပသည္
သို႔ေသာ္လည္း
ငါ႔အသည္း ေက်ာက္ခဲလိုမမာတာ
ငါသိပ္စိတ္နာတယ္ သူငယ္ခ်င္း...