အစားမထိုးႏိုင္ပါ

သူ....

သူ႔ကို ကြ်န္ေတာ္ သိပ္ခ်စ္ခဲ႔တယ္။ သိပ္ျမတ္ႏိုးခဲ႔တယ္။ သူ႔ ေပ်ာ္ေနတာေလးကို အျမဲဘဲ ေမွ်ာ္လင္႔ေနခဲ့တယ္။ သူေပ်ာ္မယ္ဆို ကြ်န္ေတာ္႔ရဲ႕ အဂၤါအစိတ္အပိုင္းအားလံုး ကြ်န္ေတာ္ ေပးရဲတယ္။ ကြ်န္ေတာ္႔ရဲ႕ ရွင္သန္မႈကို ကြ်န္ေတာ္ စေတးရဲတယ္။ သူ႔အတြက္ဆို ေနမင္းကို အေနာက္ေဂါေယာကြ်န္းဆီက ထြက္ခိုင္းရမလား။ စၾကာ၀႒ာကို မီးတင္ရိႈ႕ရမလား။ ဒါမွ မဟုတ္ ၾကယ္စင္ေတြနဲ႔ ပန္းပြင္႔ေစရမလား။

သူစိတ္ခ်မ္းသာဘို႔ အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ အကုန္လုပ္ေပးရဲတယ္။ ကြ်န္ေတာ္႔ ဘ၀ရဲ႕ အရာရာဟာ သူပါဘဲေလ။ သူ႔ေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္ ေသြးတို႔ယိုစိမ္႔ထြက္ရတဲ႔အထိ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရခဲ႔ဘူးတယ္။ အၾကိမ္ၾကိမ္ပါဘဲ။ ဒါေပမယ္႔ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ကို စိတ္မဆိုးခဲ႔ဖူးဘူး။ စိတ္လည္းမနာခဲ႔ဖူးဘူး။ သူ႔ေဘးနားမွာ ရွိေနရရင္ကို ကြ်န္ေတာ္ဆိုတဲ႔ ေကာင္က ေပ်ာ္ေနခဲ႔မိတာ။ သူ႔ကို အရိပ္တၾကည္႔ၾကည္႔နဲ႔ ခ်စ္ေနရတာကို ကြ်န္ေတာ္ ႏွစ္သက္ေနခဲ႔တာ။

သူကေကာ...

သူကလည္း ကြ်န္ေတာ္႔ကို သိပ္ခ်စ္ခဲ႔တာပါ။ ကြ်န္ေတာ္႔ေဘးနားမွာ အျမဲတမ္းေနရင္း ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ တက္ညီလက္ညီ အလုပ္ေတြလည္း အတူတူလုပ္ဖူးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ပင္ပန္းခ်ိန္မွာလည္း သူေဖးကူခဲ႔ဘူးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ဓါတ္က်ခ်ိန္မွာလည္း သူအားေပးခဲ႔ဖူးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္႔ကို အက်ိဳးအေၾကာင္းေတြလည္း သင္ျပေပးခဲ႔ဘူးတယ္။ ေစာင္႔ထိန္းလိုက္နာရမယ္႔ က်င္႔၀တ္ေတြလည္း သြန္သင္ခဲ႔ဘူးတယ္။

သူဟာ တစ္ခါတစ္ေလ ကြ်န္ေတာ္႔ရဲ႕ မိခင္ျဖစ္ေနတတ္သလို တစ္ခါတစ္ေလ ကြ်န္ေတာ္႔ရဲ႕ သမီးေလး။ တစ္ခါတစ္ေလ ကြ်န္ေတာ္႔ရဲ႕ ခ်စ္သူ။ တစ္ခါတစ္ေလ ကြ်န္ေတာ္႔ရဲ႕ ဆရာ။ သူဟာ ပံုသ႑ာန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ကို ကြ်န္ေတာ္႔ကို ခ်စ္ခဲ႔တာေလ။ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔သူ ရဲ႕ခ်စ္ျခင္း သံေယာဇဥ္က အနက္ရိႈင္းဆံုးမွာကို ထိုးေဖာက္ေနရာယူေနခဲ႔တာ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြ ဘယ္ေတာ႔မွ မခြဲၾကဘူး။

သခင္....

သခင္က ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို သိပ္ခ်စ္တယ္။ သခင္ဘယ္သြားသြား ကြ်န္ေတာ္တို႔ အျမဲပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြ စိတ္ေကာက္က်တိုင္းလည္း သခင္က အျမဲတမ္း ျဖန္ေျဖေပးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကလည္း သခင္႔အလိုက် အျမဲတမ္း လိုက္နာၾကတယ္။ သခင္ေကြ်းသမွ် စားၾကတယ္။ သခင္ေျပာသမွ် ေခ်ာေမြ႔ေအာင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၾကိဳးစား စြမ္းေဆာင္ေပးတယ္။ သခင္ေစစားရာ စကားအတိုင္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ လိုက္နာၾကတယ္။

တစ္ခါတစ္ရံ သခင္က သူ႔ကို စိတ္လိုလက္ရ လွပေအာင္ ျပင္ဆင္ေပးတတ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုလည္း သန္႔ရွင္း က်န္းမာေအာင္ အျမဲ ဂရုစိုက္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို သခင္က ခ်စ္သလို သခင္႔ကို လည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔က ခ်စ္တယ္။ သခင္ရယ္ ကြ်န္ေတာ္ရယ္ သူရယ္ ဟာဘယ္ေတာ႔မွ မခြဲခြာၾကတဲ႔ အေဆြခင္ပြန္း၊ မိသားစု၊ ဆရာတပည္႔ေတြ။

ဒီလိုနဲ႔....

သခင္ရယ္၊ ကြ်န္ေတာ္ရယ္၊ သူရယ္ အတူတကြ ကိုင္းကြ်န္းမွီ ကြ်န္းကိုင္းမွီ ေနထိုင္လာၾကရင္း တစ္ရက ္သူေနမေကာင္း စျဖစ္လာခဲ႔တယ္။ သူအျမန္ဆံုးေနေကာင္းဖို႔ ကြ်န္ေတာ္ ဆုေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ ႀကိတ္ေတာင္းေနတဲ႔ၾကားက သူ႔က်န္းမာေရးက တျဖည္းျဖည္း ပိုပိုဆိုးရြားလာခဲ့တယ္။ ေရာက္ခဲ႔ပါျပီ။ ကြ်န္ေတာ္ သိပ္ေၾကာက္ရတဲ႔ အေၾကာက္ဆံုးေန႔ကို ေရာက္ခဲ့ပါၿပီ။ ေနထိုင္ျဖစ္တည္မႈ ပ်က္သုဥ္းကိန္း လက္မွတ္ သူ႔အတြက္ ေပးတာ ေစာလြန္းလွတယ္။ ကံၾကမၼာရယ္...တကယ္ဆို သူဟာ ထြက္ခြာဘို႔ သိပ္ကို ေစာလြန္းပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ဇာတ္ဆရာအလုိက် ကျပေနရတဲ႔ ဇာတ္ခံုမွာဘယ္သူကမ်ားလြန္ဆန္ႏိုင္မွာလဲ။

အဲဒီေန႔က ကြ်န္ေတာ္႔ေကာင္းကင္ ေနမထြက္ခဲ႔ဘူး။ တိမ္တိုက္ေတြ အေငြ႕ပ်ံရင္း မ်က္ရည္ေတြ မိုးအျဖစ္ရြာသြန္းလို႔။ ကႏၱာရမွာ အိုေအစစ္ဆိုတာ မရွိေတာ႔ေလာက္ေအာင္ ကြ်န္ေတာ္႔ရင္ခြင္ ေႏြရာသီ ပူေလာင္လြန္းေနတယ္။ သူ႔ကို ၾကည္႔ရင္း မ်က္ရည္ေတြ တြင္တြင္သာစီးက်လို႔။ သခင္႔ကို ၾကည္႔မိေတာ႔ သခင္႔မ်က္ႏွာမွာ စိတ္မေကာင္းျခင္း ရာသီျဖစ္ထြန္းေနတယ္။ ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္ ပူေဆြး၀မ္းနည္းမႈေတြ ၾကားမွာဘဲ သူ႔ေနာက္ဆံုးခရီးကို ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ သခင္အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးခဲ႔တယ္။

သူ႔ကို ခရီးရွည္တစ္ခု ထြက္ခြာခြင္႔ ေပးလိုက္ရတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ရင္မွာေတာ႔ နာက်င္လိုက္တာ။ အျပန္လမ္းမွာ ကြ်န္ေတာ္ေရာ သခင္ပါ တိတ္ဆိတ္လို႔။ သခင္႔အသက္ဇီ၀ိန္ ျဖစ္တည္ေနသေရြ႕ သခင္နဲ႔အတူ က်န္ခဲ့တဲ့ကၽြန္ေတာ္ဟာ သခင့္အေပၚထာဝရဆက္ၿပီး တာဝန္ေက်သြားမယ္ဆိုတာ ကတိေပးပါရေစ။ ကြ်န္ေတာ္႔ေက်ာေပၚက အရသာခံဖုေတြ ရွိေနသေရြ႕ေပါ့ သခင္ရယ္...။

လွ်ာတို႔ရဲ႕ သမိုင္းေၾကာင္းကို သခင္႔အတြက္ အလွပဆံုး ျခယ္မႈန္းသြားပါ႔မယ္။ ဒါေပမယ္႔ေလ လစ္လပ္သြားတဲ႔ သူ႔ေနရာမွာ ဘယ္အရာမ်ိဳးနဲ႔မွ အစားမထိုးဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္းဆိုပါရေစ သခင္။ ဒါေလးတစ္ခုပါပဲ။ ဒါေလးတစ္ခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ငဲ့ညွာေပးပါ။ သူ႔ေနရာမွာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမြန္ အဖိုးတန္တဲ့ သြားအတုမ်ိဳးကိုမွ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔မိတ္ဆက္မေပးပါနဲ႔ သခင္ရယ္...။ ကြ်န္ေတာ္႔ အတြက္ သူဟာ အစားထိုးမရႏိုင္လို႔ပါ။

စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္