ေလးဆယ္႔သံုးကို ျဖတ္သန္းျခင္း

သမုဒယေတြ ပါးလ်ားလာတဲ႔ေခတ္ထဲ
အထင္ကရနဲ႔ ဂုဏ္ဓနေတြၾကီးစိုး
ကိုယ္႔အကိ်ဳး ကိုယ္ၾကည္႔ရင္း
ရင္းႏွီးခဲ႔ၾကတဲ႔ ဘ၀ရဲ႕ကေ၀ေတြၾကား
၀ကၤ၀ုတၱိေတြလည္း ေၾကာက္ခမန္းလိလိပါဘဲ
ထြန္းကားတိုးတက္ေနလိုက္ၾက ။

ဘ၀ကိုေတာင္းလိုရက္ရင္း ကိုယ္႔၀ါသနာနဲ႔ခ်ခင္း
ေပးဆပ္လိုက္ရျခင္းအတြက္ တရိႈက္မတ္မတ္ေသာက္သံုးေတာ႔
ရရွိခဲ႔တဲ႔အေျဖ ပိုင္ဆိုင္လိုက္တဲ႔ရလာဒ္
အထီးက်န္မႈတဲ႔လား..။

ျဖတ္သန္းခဲ႔တဲ႔ ေလးဆယ္႔သံုးႏွစ္တာမွာ
အၾကင္နာေတြပိုင္ဆိုင္ရင္း နာက်င္မႈေတြေထြးေပြ႔ရင္း
ရင္ႏွီးကြ်မ္း၀င္ခဲ႔တဲ႔ အတိတ္ရဲ႕ရုပ္ၾကြင္းမွာ
သူဟာ အဓိပတိတစ္ပါးလည္း ျဖစ္လိမ္႔မယ္
သူဖုန္းစားအသြင္လည္း ယူခဲ႔တယ္
ျခေသၤ႔နဲ႔လည္း တစ္ဂူထဲအိပ္ခဲ႔တယ္
ကဗ်ာေတြနဲ႔လည္း ေပ်ာ္ပါးခဲ႔ဘူးတယ္ ။

ေျပာင္းလဲလာတဲ႔ ကံတရားကို
ျဖစ္ျဖစ္ျမည္ေအာင္ က်စ္ရင္းက
တက္ခဲ႔လိုက္တဲ႔ ဘ၀ရဲ႕တိုက္စားခံကမ္းပါးမွာ
သူဟာ မားမားရပ္ေနတယ္
သူျမတ္ႏိုးတဲ႔ ၀ါသနာကိုေထြးေပြ႕ရင္း
သူ႔ရင္ႏွလံုးကို သူကိုုယ္တိုင္ဆုပ္ကိုင္ရင္း
တပ္မက္မႈမ႑ိဳင္မွာ ကဗ်ာပန္းေတြလိႈင္လိႈင္ပြင္႔တယ္ ။

အရာရာကို ျပင္ဆင္လိုက္တဲ႔ မိုင္တိုင္ေလးဆယ္ေက်ာ္မွာ
ဘ၀ကို ရင္႔က်က္မႈနဲ႔ ေမာင္းႏွင္ရင္း
ေန႔သစ္ေတြကို ေက်ာ္လြန္ျဖတ္သန္းမယ္႔ "သူ"
ကမ္းေပးလာတဲ႔ ခ်စ္သူလက္တစ္ဖက္ကိုဆုပ္ကိုင္ရင္း
ျဖတ္သန္းမယ္႔ဘ၀သက္တမ္း အျပံဳးပန္းေတြလႈိင္ေစ..။

ကြ်န္ေတာ္႔ရဲ႕အကိုအရင္းလိုလည္းျဖစ္ ဆရာဆိုလည္း မမွားတဲ႔ အကိုမင္းသုခရဲ႕ ေမြးေန႔မွာ ဒီကဗ်ာေလးကို ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္ အမွတ္တရ တင္လိုက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။ အကိုေရ ေမြးေန႔မွသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ား
စြာအထိ ေပ်ာ္ရြင္ခ်မ္းေျမ႔မႈ အေပါင္းခေညာင္းပါေစလို႔ ေမြးေန႔ဆုမြန္ေတာင္းလိုက္ပါတယ္ အကို။

စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္