စိတ္ေရ......၀ိညာဥ္ျခင္းထိုးႏွက္တဲ႔ တိုက္ပြဲေတြကိုရုပ္သိမ္း
မွီခိုရာမဲ႔လြင္႔ေမ်ာျခင္းကို အရွိန္သတ္လို႔
တပ္မက္မႈကင္းတဲ႔ တည္ျငိမ္ျခင္းမွာ
မင္း..ရပ္ေနၾကည္႔လိုက္ပါ..။
အေၾကာင္းအရာ အသစ္အေဟာင္းေတြ
ေျပာင္းျပန္စီးတဲ႔ျမစ္ အေၾကာင္းေတြ
ေဆြးေျမ့ပ်က္စီးေနတဲ႔ ဘ၀ရဲ႕မ်က္လွည္႔ဆန္ဆန္ညေတြ
ေရႊေရာင္ေတာက္ခဲ႔တဲ႔ အတိတ္ေဘာင္ေနေရာင္ေတြ
အားလံုးကိုေမ့ပစ္ရင္း ေျခအစံုရပ္ျခင္းမွာ
တည္ျငိမ္ညိမ္းေအးျခင္းနဲ႔ မိတ္ေဆြဖြဲ႕လို႔ ။
စိတ္ေရ.....
အခိုင္ျမဲဆံုး က်စ္တဲ႔ၾကိဳးေတြနဲ႔
ဘ၀ကို ခ်ည္ေႏွာင္ျမဲျမံေတာ႔
ဒဏ္ရာအရႈိးရာေတြ အျပည္႔နဲ႔
အံခဲရင္း ကုတ္ဖဲ႔တက္ခဲ့တဲ႔ေန႔ရက္ေတြမွာ
ရင္ဘတ္ရဲ႕ အျမဳေတဟာ
နာက်င္မႈဖံုးလႊမ္းရင္း အဆန္လမ္းမွာ
လက္ပန္းက်လိမ္႔မေပါ႔...။
တိုးထြက္လာတဲ႔ေနမင္းဟာ ညကိုခ၀ါခ်သလို
ျဖစ္တည္လာတဲ့ ရွင္သန္ျခင္းမွာ
အတၱတံတိုင္းကို ထြင္းေဖာက္ျဖိဳခ်ဘို႔အတြက္
စိတ္ဟာ တူရြင္းတစ္လက္ ေဆာက္တစ္ေခ်ာင္းျဖစ္မယ္ ။
မွတ္ေက်ာက္ရဲ႕သီအိုရီမွာ အရည္အေသြးကိုေတာက္ေျပာင္ေစခဲ့ရင္
ကိုယ္႔အေရာင္ကုိယ္တင္ဘို႔ အိတ္သြန္ဖာေမွာက္ေဆးေၾကာျခင္းမွာ
စိတ္ေရ.......
အတိတ္နဲ႔ အနာဂါတ္ကိုေမ႔လို႔
ပစၥဳပန္ဆိုတဲ႔ ေန႔တစ္ေန႔မွာ
တို႔ေတြ ရပ္လိုက္ၾကရေအာင္ ။
စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္
အထက္တြင္အသံုးျပဳထားေသာပံုကို www.myspace.com မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
11 comments:
အတိတ္နဲ႔ အနာဂါတ္ကိုေမ႔လို႔
ပစၥဳပန္ဆိုတဲ႔ ေန႔တစ္ေန႔မွာ
တို႔ေတြ ရပ္လိုက္ၾကရေအာင္ ။
လက္ေတြ႔က်က် ဘ၀ကိုရင္ဆိုင္ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္တာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ...
ဘ၀ဆိုတာ...မျဖစ္မေန သြားေနရတဲ့..
ခရီးၾကမ္းႀကီးတစ္ခုပါ..ကဗ်ာဆရာေရ..
ေလးနက္ထိမိတဲ့ အေတြးေတြ..အေရးေတြကို
ေလးစားလွ်က္
အတိတ္နဲ႔ အနာဂါတ္ကိုေမ႔လို႔
ပစၥဳပန္ဆိုတဲ႔ ေန႔တစ္ေန႔မွာ
တို႔ေတြ ရပ္လိုက္ၾကရေအာင္
စိတ္ေတြကို လက္ပမ္းမက်မခ်င္း ေလွာ္ခတ္လိုက္ၿပီး
ပစၥဳပၸန္ကိုပဲ တည့္တည့္ေမာင္းၾကတာ အေကာင္းဆံုးေပါ့ ညီေလးရာ..
ညီေလးကဗ်ာထဲက ေပးတဲ့အေတြးေတြကို ရင္မွာပိုက္ရင္း..ၿပန္သြားပါတယ္
စိတ္နဲ႔ စကားလာေျပာသြားတယ္႐ွင္
ဟင့္အင္း
ကိုယ္ကေတာ့ ပစၥဳပၸန္မွာရပ္မေနခ်င္ဘူး
အနာဂါတ္ကိုပဲေက်ာ္လႊားသြားခ်င္ေနတယ္
စိတ္ .........
က်ယ္ၿပန္႔ခ်င္ရင္လည္းရတယ္ ...
က်ဥ္းပစ္လိုက္ခ်င္းလည္းရတယ္ .....
စိတ္ေရ.....
အခိုင္ျမဲဆံုး က်စ္တဲ႔ႀကိဳးေတြနဲ႔
ဘ၀ကို ခ်ည္ေႏွာင္ၿမဲၿမံေတာ႔
ဒဏ္ရာအ႐ႈိးရာေတြ အျပည္႔နဲ႔
အံခဲရင္း ကုတ္ဖဲ႔တက္ခဲ့တဲ႔ေန႔ရက္ေတြမွာ
ရင္ဘတ္ရဲ႕ အျမဳေတဟာ
နာက်င္မႈဖံုးလႊမ္းရင္း အဆန္လမ္းမွာ
လက္ပန္းက်လိမ္႔မေပါ႔...။
ကဗ်ာဆရာေရ..
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လံုးက လွပလြန္းေနတာ တကယ္ပါ႔ပဲ..
ေကာင္းလြန္းတဲ႔ အေတြးေတြ.. အေရးေတြကို အရမ္း ႏွစ္သက္မိတယ္..
ခ်စ္ခင္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္
ဆရာသမားက တယ္လီပသီ တတ္တယ္လား
အဲဒါေၾကာင့္ ဒီေလာက္ကဗ်ာေတြေရးနိုင္တာ
အားက်တယ္ဗ်ာ
စိတ္.
စိတ္.
အဲ့ဒီ စိတ္ေတြကိုဘဲ မ အရမ္းေၾကာက္ေနမိတာ
ကိုရင္ေနာ္ေရးထားတာေတြ႔လို႔ လာၾကည့္တာ ကဗ်ာေလးက အရမ္းေကာင္တယ္ဗ်ိဳ႔
ကိုရင္ေနာ္ ဖ်က္ဆီးမွပဲ ကိုမိုးၿမင့္ ကဗ်ာေလး ေကာင္းမွန္း ပိုသိသာလာသလိုပဲဗ်ာ။ ေအာက္က အပိုဒ္ကို အေတာ္ ္ႀကိဳက္တယ္ဗ်။
တိုးထြက္လာတဲ႔ေနမင္းဟာ ညကိုခ၀ါခ်သလို
ျဖစ္တည္လာတဲ့ ရွင္သန္ျခင္းမွာ
အတၱတံတိုင္းကို ထြင္းေဖာက္ျဖိဳခ်ဘို႔အတြက္
စိတ္ဟာ တူရြင္းတစ္လက္ ေဆာက္တစ္ေခ်ာင္းျဖစ္မယ္ ။
ကိုရင္ေနာ္က သူ႔သူငယ္ခ်င္းရဲ႔ကဗ်ာကို ဖ်က္သလိုလိုနဲ႔ အမြမ္းတင္ထားတာဘဲ ကဗ်ာေလးတကယ္ေကာင္းပါတယ္
Post a Comment