ေၾကြ.....
ေၾကြတဲ႔.....။
နာမည္ေလးက ခပ္ဆန္းဆန္း။ တစ္လံုးတည္းမွည္႔ထားတဲ႔နာမည္ေလး။
ေၾကြမို႔လို႔ဘဲ ေခြ်ခဲ႔တာလား ။ ဒါမွမဟုတ္......
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကဘဲ ေၾကြခဲ႔တာလား ေၾကြရယ္..။
အခုေတာ႔လည္း ရင္မွာအေျဖမရွိ ။ ေမးမိတဲ႔ကိုယ္႔အသဲ(သည္း)ကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ခြဲလိုက္ခ်င္ျပီ ေၾကြ..။
အခုအခ်ိန္ဆိုရင္ မင္းဘယ္ေရာက္ေနမလဲေၾကြ။ မင္းဘာေတြလုပ္ေနမလဲ။ ရင္ခြင္သစ္မွာေပ်ာ္ရႊင္ေနျပီလား။
ကိုယ္ ဒီအေတြးေတြနဲ႔ စိတၱဇျဖစ္ေနရျပီေၾကြ။ ကိုယ္ေလ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ အရမ္းမုန္းမိတယ္ေၾကြ။
ဒီအခ်ိန္ဆို မင္းရင္ခြင္မွာ လသာေနေလာက္ပါတယ္ေၾကြ။
ကိုယ္႔ ရင္ခြင္ ေျခာက္ကပ္ကပ္မွာသာ ေႏြရာသီေတြ အဆက္မျပတ္လည္ပတ္ေနတာပါ ေၾကြရယ္။
ကမၻာ လွည္႔ပတ္တဲ႔လမ္းေၾကာင္းကို ေျပာင္းႏိုင္တဲ႔အစြမ္းေတြမ်ားရွိခဲ႔ရင္ ေၾကြရယ္....
ကိုယ္တို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႔တဲ႔ ေန႔ရက္ေတြထဲမွာဘဲ ေက်ာက္ခ်ထားလိုက္ခ်င္တယ္ေၾကြ...။
ဆည္းလည္းေလးေတြျမည္ခတ္လိုက္သလို အသံခ်ိဳခ်ိဳေလး....။
အရာရာမွာ လူၾကီးဆန္စမ္းပါလို႔ ကိုယ္႔ကို ဆရာလုပ္ခဲ႔တဲ႔ မင္းရဲ႕ဟန္ပန္..။
ဟဲ့ မိန္းကေလးဆိုျပီး မီးဖိုေခ်ာင္ထဲက မထြက္စတမ္းေနရမွာလား ငါဒါမ်ိဳးေတြ၀ါသနာမပါဘူးဆိုတဲ႔ မင္းရဲ႕ဒသနေတြ..။
ျပီးေတာ႔....ျပီးေတာ႔......မင္းနဲ႔ ပတ္သက္သမွ် အရာရာပါေၾကြ...။
ငါ႔အတြက္ ဒဏ္ရာေတြၾကီးပါဘဲကြာ..။
တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ ဖူးပြင္႔ခြင္႔ မရလိုက္တဲ႔ ပန္းကေလးတစ္ပြင္႔....
ဘယ္ေတာ႔မွလည္း ထပ္မပြင္႔ႏိုင္ေတာ႔သလို ဘယ္ေတာ႔မွလည္း ျပန္လည္မရွင္သန္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပါဘဲ
ေၾကြ....။
ေၾကြ.....ေရ ငါ႔ေႏြေတြ ငိုေနပါျပီကြာ...။
..........................................................................................................................................................
နင္ဟာ ငါ႔ရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ ေယာက်ာ္းေလးသူငယ္ခ်င္းပါ.....။
သူငယ္ခ်င္းတဲ႔လားေၾကြရယ္..။ သူငယ္ခ်င္းတဲ႔လား။
ကိုယ္ဒီဘြဲ႕ကို မလိုခ်င္ဆံုးပါဘဲေၾကြ။
ေျဖးညွင္းစြာ က်ီစယ္တိုက္ခတ္တတ္တဲ႔ ေလေျပေတြေဆာ႔ကစားလို႔ လြင္႔ပ်ံ႕ေနတဲ႔ မင္းဆံႏြယ္ေလးေတြကအစ
မင္းဖ၀ါးႏုႏုေလးေတြ ေသြးေျခမဥေအာင္ ကာကြယ္ေပးတတ္တဲ႔ ကတီၱပါဆိုတဲ႔ မင္းစီးတဲ႔ ဖိနပ္ေလးအဆံုး...
ကိုယ္႔စိတ္ႏွလံုးကေလ အရာရာေၾကြပါ ေၾကြ...။
မွတ္မိေနပါေသးတယ္ ေၾကြ..။ ကိုယ္မွတ္မိေနပါေသးတယ္။
ကိုယ႔္ရင္ဘတ္ကို မိုးၾကိဳးေတြႏွိပ္စက္တဲ႔ေန႔ေပါ႔ေၾကြ။
ကိုယ္ရဲ႕ ၾကိဴတင္ျပင္ဆင္မႈေတြက ကိုယ္႔ကိုက်ဆံုးေစခဲ႔မယ္ဆိုတာ ကိုယ္ၾကိဴသိခဲ႔ရင္...
ေၾကြ...ကိုယ္ေလ သတၱိေတြေမြးခဲ႔ရတယ္ေၾကြ...
မင္းနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ကိုယ္႔ပါးစပ္ေတြက အာေစးထည္႔ခံထားရသလိုပါဘဲေၾကြ..။
တုန္႔ဆိုင္းေတြေ၀မႈေတြေၾကာင္႔ မင္းကိုလက္လြတ္ဆံုးရႈံးရတာလားေၾကြ...။
မဟုတ္ဘူးေၾကြ မဟုတ္ဘူး ။ ဒါဟာ ကံၾကမၼာလား။ မေရရာတဲ႔အေတြးေတြနဲ႔ပါဘဲ ေၾကြ..။
တကယ္ဆို မင္းမွ မသိခဲ႔တာဘဲ ေၾကြ...။
ကိုယ္႔ရဲ႕ မစူးစမ္းမႈေတြေၾကာင္႔ဘဲလား ။ ကိုယ္သတၱိေတြ နည္းခဲ႔လို႔လားေၾကြ ။
ဘ၀မွာ အၾကိမ္ၾကိမ္ေအာင္ျမင္ခဲ႔မႈေတြက တစ္ၾကိမ္တစ္ခါဆံုးရႈံးရတဲ႔အျဖစ္ကို မဖံုးလႊမ္းႏိုင္ပါဘူးေၾကြရယ္..။
အျမတ္ႏိုးဆံုးႏွလံုးတစ္စံုကြယ္ေပ်ာက္ခဲ႔ရတဲ႔ ကိုယ္႔အျဖစ္ဟာ ရွိသမွ်ဘ၀လက္က်န္မွာ အၾကိမ္ၾကိမ္အဖန္ဖန္ လဲျပိဳေနဦးမွာပါေၾကြ..။
ဒါဟာ အမွားေတြဆိုရင္ ဒီအမွားေတြကိုဘဲ ရာသက္ပန္ကိုးကြယ္သြားလိုက္ေတာ႔မယ္ ေၾကြ...
ဒါဟာေလ....
ဒါဟာ..
ကိုယ္မင္းကို သိပ္ခ်စ္လို႔ပါေၾကြ...။
........................................................................................................................................................
ငါနင္႔ကို ေျပာစရာရွိတယ္ေၾကြ။
ဟယ္....တိုက္ဆိုင္လိုက္တာ ငါလည္းနင္႔ကိုေျပာစရာရွိတယ္....။
ဟင္ ဟုတ္လား ဒါဆို နင္အရင္ေျပာေၾကြ ။
ရပါတယ္ နင္ေျပာစရာရွိတာ အရင္ေျပာပါ။
ငါဘယ္တုန္းကမ်ား နင္႔ကို ဦးစားမေပးခဲ႔ဘူးလို႔လဲ ေၾကြ..။နင္အရင္ေျပာပါ။
ကဲ...ဒါဆိုလည္း ငါေျပာမယ္ဟာ...။
ငါ စကာၤပူသြားေတာ႔မယ္ မင္းခက္။
(((((((ဟင္)))))))))
ဟိုမွာ ကိုကိုက အစစအရာရာ အားလံုးျပင္ဆင္ထားျပီးျပီဟ။
နင္အံ႔ၾသေနလား ။ ငါတို႔ဒီအေၾကာင္းေတြကို ဘယ္သူမွ မေျပာျပထားဘူးဟ။
ငါဒီကို ေျပာင္းမလာခင္ တစ္ႏွစ္ေလာက္အလိုကမွ ကိုကိုက စကာၤပူကို ထြက္သြားတာေလ။
သူအစစအရာရာ အေျခတက်ျပင္ဆင္ျပီးတာနဲ႔ ငါ႔ကိုလွမ္းေခၚမယ္ ေျပာထားတာေလ။
ျပီးရင္ ငါတို႔ဟိုမွာဘဲ လက္ထပ္က်မယ္။
မာမီနဲ႔ ဒယ္ဒီကေတာ႔ လက္ထပ္ေတာ႔မွဘဲ လုိက္လာၾကမွာေပါ႔။
ငါကေတာ႔ အရင္လိုက္သြားမယ္ေလ။ဟိုမွာ အလုပ္ရွာျပီး အရင္လုပ္မယ္။
ျပီးေတာ႔မွ လက္ထပ္မယ္။ ငါအရမ္းေပ်ာ္ေနတယ္ဟ သိလားမင္းခက္။
ကိုကိုနဲ႔ငါ ခြဲေနရတာ သံုးႏွစ္နီးပါးရွိျပီေလ။
ေလလိႈင္းထဲက အသံေလးေတြနဲ႔ဘဲ အလြမ္းေျဖေနရတာဟ။
အခုေတာ႔ ငါတို႔ ခြဲမေနရေတာ႔ဘူးေပါ႔ ။ နင္ေကာ ၀မ္းမသာဘူးလား မင္းခက္။
ကရားေရလႊတ္တတြတ္တြတ္ေျပာေနတဲ႔ ေၾကြ႕ မ်က္ႏွာမွာ ၀မ္းသာမႈေတြ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြက အတိုင္းသား...။
ကိုယ္ဘာေျပာရမလဲေၾကြ...။ ကိုယ္ဘာကိုမ်ားျပန္ေျပာရမွာလဲ...။
ကိုယ္ ၀မ္းသာေပးေနရမွာလား ေၾကြ။ ကိုယ္ရည္ရြယ္ခဲ႔တဲ႔ စကားေတြ။ ကိုယ္ေမြးခဲ႔တဲ႔အားေတြ..။
ေၾကြေရ အေဟာသိကံဇာတ္မွာ ကိုယ္႔အလြမ္းရက္ေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားခါးေနလိုက္မလဲကြာ...။
ဒီအေၾကာင္းေတြကို ကိုယ္ဘာမွ မသိခဲ႔ရပါလားေၾကြရယ္..။
ဘာေၾကာင္႔လဲေၾကြ..။ ဘာေၾကာင္႔မ်ားလဲ...။ဒါဟာ ဖံုးကြယ္စရာကိစၥတစ္ခုလားေၾကြ..။
ကိုယ္႔ရင္ထဲက ေမတၱာပန္းေတြ အခု ေ၀ဒနာေလနီၾကမ္းေတြၾကားမွာ သြက္သြက္ခါယမ္းေနၾကျပီေၾကြ...။
ဟဲ့....မင္းခက္ နင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ...။ငါေမးေနတာ ေျဖဦးေလ။ နင္ေကာ၀မ္းမသာဘူးလားလို႔ ။
ငါ....ငါ....နင္ေနာက္ေနတာေတာ႔မဟုတ္ပါဘူးေနာ္...။
ဟဲ့...ဒါကေနာက္စရာမွ မဟုတ္တာ။ ဘာလဲ နင္က မယံုဘူးလား ။
ရုတ္တရက္ဆိုေတာ႔ အံၾသသြားတာပါ။ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ငါလံုး၀မသိရပါလားေၾကြ..။
မသိဆို ငါတို႔က ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေျပာတာကို..။အရင္ပတ္၀န္းက်င္ကေတာ႔ အားလံုးသိၾကတယ္ေလ။
ဒီပတ္၀န္းက်င္ကေတာ႔ ကိုကိုထြက္သြားျပီးမွ ေျပာင္းလာတာဆိုေတာ႔ မသိၾကတာပါ..။
ျပီးေတာ႔ ေျပာဖို႔လည္း မလိုအပ္ဘူးထင္လို႔ေလ။
((((((((ဘာ))))))))
နင္ငါ႔ကိုေတာ႔ ေျပာသင္႔တယ္ထင္တယ္ ေၾကြ..။
ေအးေလ နင္႔ကိုငါအခုေျပာတာဘဲ။ ဘာလဲ နင္က အခုမွ သိရလို႔စိတ္ဆိုးေနတာလား။
ငါတို႔က မေသခ်ာေသးဘဲနဲ႔ ဘာမွ မေျပာခ်င္လို႔ပါဟာ။
ငါကမိန္းကေလးေလ။ တစ္စံုတစ္ခု လြဲေခ်ာ္သြားရင္။ ဒါေၾကာင္႔မို႔ပါဟာ။
ဟဲ႔...နင္ငါ႔ကို ေလယဥ္ကြင္းလိုက္ပို႔မွာလား....။ သန္ဘက္ခါ မနက္ဆယ္နာရီခြဲဖလိုက္နဲ႔ ။
ငါလိုက္ပို႔ျဖစ္မယ္ မထင္ဘူးေၾကြ...။
ေအးေလရပါတယ္ဟာ။ နင္လည္း နင္႔ကိစၥနဲ႔ နင္ရွိမွာေပါ႔။ မအားရင္လည္း လိုက္မပို႔ပါနဲ႔ဟာ။
ဒါနဲ႔ နင္ေျပာစရာရွိတယ္ဆိုတာ ဘာလဲ ေျပာေလ..။
ကိုယ္ဘာေျပာရေတာ႔မွာလဲ ေၾကြ...။ကိုယ္ဘာမ်ားေျပာရေတာ႔မွာလဲ..။
ကိုယ္႔မွာ ဘာမ်ားေျပာပိုင္ခြင္႔ ရွိေတာ႔မွာလဲေၾကြ...။
ဒါဟာ ကိုယ္႔အတြက္ ေၾကြနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ ကံၾကမၼာလားေၾကြ..။
မတိုက္ရခင္ကတည္းက ရံႈးနိမ္႔သြားခဲ႔ရတဲ႔ စစ္ပြဲမွာမွ ကိုယ္က စစ္သူၾကီးျဖစ္ခဲ႔ရသူပါေၾကြရယ္...။
အခုေတာ႔ ကိုယ္႔ရင္ျမိဳ႕ ပ်က္မွာ ေ၀ဒနာေတြသာ မတ္တပ္ရပ္ေနၾကတယ္ေၾကြ...။
ကိုယ္ဘာမွ မေျပာပါရေစနဲ႔ေတာ႔ေၾကြ။ ကိုယ္႔ရင္ဘတ္ေတြ အသံမထြက္တတ္ေတာ႔လို႔ပါ...။
ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူးဟာ....။ ငါသြားေတာ႔မယ္...။
ခြင္႔ျပဳပါေတာ႔ ေၾကြ...။ ကိုယ္ဘယ္လိုမွ ရပ္တည္ႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ႔လို႔ပါ။
........................................................................................................................................................................
ရန္ကုန္အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေလဆိပ္ကေတာ႔ ပို႔ေဆာင္သူေတြ ျပန္လည္ေရာက္ရွိသူေတြ ထြက္ခြာသူေတြနဲ႔
သူ႔တာ၀န္သူ ေၾကပြန္ေနပါတယ္ေၾကြ..။
ကိုယ္ေလ ေၾကြ႕မ်က္ႏွာေလးကို ေနာက္ဆံုးျမင္ခ်င္တဲ႔စိတ္နဲ႔ ေလယာဥ္ကြင္းကို တိတ္တဆိတ္လိုက္လာမိတာပါေၾကြ..။
ေၾကြရယ္....ဒီေန႔ မင္းအရမ္းလွေနပါတယ္ေၾကြ။ ျပံဳးေပ်ာ္ေနတဲ႔ မင္းရဲ႕ မ်က္ႏွာေလး ။
ကိုယ္တစ္သက္လံုး မွတ္ထားလိုက္ပါတယ္ေၾကြ...။
ဘယ္ေတာ႔မွ မေမ႔ႏိုင္ေတာ႔ေအာင္ မင္းမ်က္ႏွာေလးကို ကိုယ္႔ႏွလံုးအိမ္မွာ ခတ္ႏိွပ္လိုက္ပါတယ္ေၾကြ...။
ကိုယ္ေလ...မင္းကို ဘယ္ေတာ႔မွ ပိုင္ဆိုင္ခြင္႔မရွိေတာ႔ေပမယ္႔ ကိုယ္မင္းကို ထာ၀ရခ်စ္ေနပါတယ္ေၾကြ..။
ဒီအျဖစ္ေတြဟာ အိပ္မက္ဆိုးတစ္ခုျဖစ္ခဲ႔ရင္ေတာင္ ကိုယ္ေလ မင္းကို ခ်စ္တဲ႔စိတ္ေတြနဲ႔ဘဲ ထာ၀ရအိပ္ေနပါ႔မယ္ေၾကြ..။
တကယ္ေတာ႔ဒီေန႔ဟာ မင္းအေပ်ာ္ဆံုးေန႔တစ္ေန႔ျဖစ္မွာပါ ေၾကြ..။
ကိုယ္႔ႏွလံုးအိမ္ဟာလည္း ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ထြက္တဲ႔ေနေပါ႔ ေၾကြရယ္...။
ကိုယ္သိပ္ခ်စ္ရတဲ႔ မိန္းကေလး ကိုယ္႔ကို ခြဲခြာသြားမွာကို ကိုယ္တိတ္တိတ္ေလး ၾကည္႔ေနရတဲ႔အျဖစ္ပါေၾကြ..။
မင္းေကာ ကိုယ္႔ကို သတိမွ ရပါ႔မလားေၾကြ...။
မင္းမ်က္ႏွာေလးကို ေငးၾကည္႔ေနရင္း ကိုယ္႔ ႏွလံုးသားေတြ တစ္စစပဲ႔က်ေနမွန္း.......
ေၾကြရယ္....မင္းသိခဲ႔ရင္...
မင္းရဲ႕ အျပံဳးလက္လက္ေလးေတြက ကိုယ္႔မ်က္၀န္းက မ်က္ရည္ေတြကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ႏိုင္မွာလားေၾကြ..
ကိုယ္ေလ...ကိုယ္...
ငိုေနမိတယ္ေၾကြရယ္...
ကိုယ္႔ရင္ကိုယ္ အဆိပ္ခတ္ေနတဲ႔ ကိုယ္႔ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္အလံုးစံုမွာ....
ေၾကြရယ္....မင္းအတြက္ အခ်စ္ဓါတ္ေတြအျပည္႔ပါဘဲ ကြာ....
ကိုယ္႔ေ၀ဒနာေတြကို ကိုယ္တူးေဖာ္ေန႔ရတဲ႔ ကမၻာပ်က္ေန႔ရက္ေတြမွာ....
ေၾကြရယ္.....ကိုယ္႔ကို တစ္ခ်က္ေလာက္ သတိရေပးပါကြာ...။
တေရြ႕ေရြ႕ ေ၀းကြာသြားတဲ႔ ေလယဥ္ရဲ႕အဆံုးမွာ ကိုယ္႔ႏွလံုးသားေတြပ်က္သုဥ္းေၾကမြရင္းက....
ကိုယ္႔အခ်စ္ပန္းေလးတစ္ပြင္႔ ေက်ာက္အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းခဲ႔ျပီ ေၾကြရယ္........။
ဆူးရင္႔
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕မျဖစ္ညစ္က်ယ္၀ထၱဳတိုေလးအတြက္ အခ်ိန္ကုန္ခံကာ တကူးတက ကူညီဒီဇိုင္းဆြဲေပးရွာေသာယိမ္းႏြဲ႕ပါးမွ ကိုမိုးၾကယ္အား အထူးပင္ ေက်းဇူးဥပကာရ တင္ရွိပါေၾကာင္း။
နာမည္ေလးက ခပ္ဆန္းဆန္း။ တစ္လံုးတည္းမွည္႔ထားတဲ႔နာမည္ေလး။
ေၾကြမို႔လို႔ဘဲ ေခြ်ခဲ႔တာလား ။ ဒါမွမဟုတ္......
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကဘဲ ေၾကြခဲ႔တာလား ေၾကြရယ္..။
အခုေတာ႔လည္း ရင္မွာအေျဖမရွိ ။ ေမးမိတဲ႔ကိုယ္႔အသဲ(သည္း)ကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ခြဲလိုက္ခ်င္ျပီ ေၾကြ..။
အခုအခ်ိန္ဆိုရင္ မင္းဘယ္ေရာက္ေနမလဲေၾကြ။ မင္းဘာေတြလုပ္ေနမလဲ။ ရင္ခြင္သစ္မွာေပ်ာ္ရႊင္ေနျပီလား။
ကိုယ္ ဒီအေတြးေတြနဲ႔ စိတၱဇျဖစ္ေနရျပီေၾကြ။ ကိုယ္ေလ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ အရမ္းမုန္းမိတယ္ေၾကြ။
ဒီအခ်ိန္ဆို မင္းရင္ခြင္မွာ လသာေနေလာက္ပါတယ္ေၾကြ။
ကိုယ္႔ ရင္ခြင္ ေျခာက္ကပ္ကပ္မွာသာ ေႏြရာသီေတြ အဆက္မျပတ္လည္ပတ္ေနတာပါ ေၾကြရယ္။
ကမၻာ လွည္႔ပတ္တဲ႔လမ္းေၾကာင္းကို ေျပာင္းႏိုင္တဲ႔အစြမ္းေတြမ်ားရွိခဲ႔ရင္ ေၾကြရယ္....
ကိုယ္တို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႔တဲ႔ ေန႔ရက္ေတြထဲမွာဘဲ ေက်ာက္ခ်ထားလိုက္ခ်င္တယ္ေၾကြ...။
ဆည္းလည္းေလးေတြျမည္ခတ္လိုက္သလို အသံခ်ိဳခ်ိဳေလး....။
အရာရာမွာ လူၾကီးဆန္စမ္းပါလို႔ ကိုယ္႔ကို ဆရာလုပ္ခဲ႔တဲ႔ မင္းရဲ႕ဟန္ပန္..။
ဟဲ့ မိန္းကေလးဆိုျပီး မီးဖိုေခ်ာင္ထဲက မထြက္စတမ္းေနရမွာလား ငါဒါမ်ိဳးေတြ၀ါသနာမပါဘူးဆိုတဲ႔ မင္းရဲ႕ဒသနေတြ..။
ျပီးေတာ႔....ျပီးေတာ႔......မင္းနဲ႔ ပတ္သက္သမွ် အရာရာပါေၾကြ...။
ငါ႔အတြက္ ဒဏ္ရာေတြၾကီးပါဘဲကြာ..။
တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ ဖူးပြင္႔ခြင္႔ မရလိုက္တဲ႔ ပန္းကေလးတစ္ပြင္႔....
ဘယ္ေတာ႔မွလည္း ထပ္မပြင္႔ႏိုင္ေတာ႔သလို ဘယ္ေတာ႔မွလည္း ျပန္လည္မရွင္သန္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပါဘဲ
ေၾကြ....။
ေၾကြ.....ေရ ငါ႔ေႏြေတြ ငိုေနပါျပီကြာ...။
..........................................................................................................................................................
နင္ဟာ ငါ႔ရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ ေယာက်ာ္းေလးသူငယ္ခ်င္းပါ.....။
သူငယ္ခ်င္းတဲ႔လားေၾကြရယ္..။ သူငယ္ခ်င္းတဲ႔လား။
ကိုယ္ဒီဘြဲ႕ကို မလိုခ်င္ဆံုးပါဘဲေၾကြ။
ေျဖးညွင္းစြာ က်ီစယ္တိုက္ခတ္တတ္တဲ႔ ေလေျပေတြေဆာ႔ကစားလို႔ လြင္႔ပ်ံ႕ေနတဲ႔ မင္းဆံႏြယ္ေလးေတြကအစ
မင္းဖ၀ါးႏုႏုေလးေတြ ေသြးေျခမဥေအာင္ ကာကြယ္ေပးတတ္တဲ႔ ကတီၱပါဆိုတဲ႔ မင္းစီးတဲ႔ ဖိနပ္ေလးအဆံုး...
ကိုယ္႔စိတ္ႏွလံုးကေလ အရာရာေၾကြပါ ေၾကြ...။
မွတ္မိေနပါေသးတယ္ ေၾကြ..။ ကိုယ္မွတ္မိေနပါေသးတယ္။
ကိုယ႔္ရင္ဘတ္ကို မိုးၾကိဳးေတြႏွိပ္စက္တဲ႔ေန႔ေပါ႔ေၾကြ။
ကိုယ္ရဲ႕ ၾကိဴတင္ျပင္ဆင္မႈေတြက ကိုယ္႔ကိုက်ဆံုးေစခဲ႔မယ္ဆိုတာ ကိုယ္ၾကိဴသိခဲ႔ရင္...
ေၾကြ...ကိုယ္ေလ သတၱိေတြေမြးခဲ႔ရတယ္ေၾကြ...
မင္းနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ကိုယ္႔ပါးစပ္ေတြက အာေစးထည္႔ခံထားရသလိုပါဘဲေၾကြ..။
တုန္႔ဆိုင္းေတြေ၀မႈေတြေၾကာင္႔ မင္းကိုလက္လြတ္ဆံုးရႈံးရတာလားေၾကြ...။
မဟုတ္ဘူးေၾကြ မဟုတ္ဘူး ။ ဒါဟာ ကံၾကမၼာလား။ မေရရာတဲ႔အေတြးေတြနဲ႔ပါဘဲ ေၾကြ..။
တကယ္ဆို မင္းမွ မသိခဲ႔တာဘဲ ေၾကြ...။
ကိုယ္႔ရဲ႕ မစူးစမ္းမႈေတြေၾကာင္႔ဘဲလား ။ ကိုယ္သတၱိေတြ နည္းခဲ႔လို႔လားေၾကြ ။
ဘ၀မွာ အၾကိမ္ၾကိမ္ေအာင္ျမင္ခဲ႔မႈေတြက တစ္ၾကိမ္တစ္ခါဆံုးရႈံးရတဲ႔အျဖစ္ကို မဖံုးလႊမ္းႏိုင္ပါဘူးေၾကြရယ္..။
အျမတ္ႏိုးဆံုးႏွလံုးတစ္စံုကြယ္ေပ်ာက္ခဲ႔ရတဲ႔ ကိုယ္႔အျဖစ္ဟာ ရွိသမွ်ဘ၀လက္က်န္မွာ အၾကိမ္ၾကိမ္အဖန္ဖန္ လဲျပိဳေနဦးမွာပါေၾကြ..။
ဒါဟာ အမွားေတြဆိုရင္ ဒီအမွားေတြကိုဘဲ ရာသက္ပန္ကိုးကြယ္သြားလိုက္ေတာ႔မယ္ ေၾကြ...
ဒါဟာေလ....
ဒါဟာ..
ကိုယ္မင္းကို သိပ္ခ်စ္လို႔ပါေၾကြ...။
........................................................................................................................................................
ငါနင္႔ကို ေျပာစရာရွိတယ္ေၾကြ။
ဟယ္....တိုက္ဆိုင္လိုက္တာ ငါလည္းနင္႔ကိုေျပာစရာရွိတယ္....။
ဟင္ ဟုတ္လား ဒါဆို နင္အရင္ေျပာေၾကြ ။
ရပါတယ္ နင္ေျပာစရာရွိတာ အရင္ေျပာပါ။
ငါဘယ္တုန္းကမ်ား နင္႔ကို ဦးစားမေပးခဲ႔ဘူးလို႔လဲ ေၾကြ..။နင္အရင္ေျပာပါ။
ကဲ...ဒါဆိုလည္း ငါေျပာမယ္ဟာ...။
ငါ စကာၤပူသြားေတာ႔မယ္ မင္းခက္။
(((((((ဟင္)))))))))
ဟိုမွာ ကိုကိုက အစစအရာရာ အားလံုးျပင္ဆင္ထားျပီးျပီဟ။
နင္အံ႔ၾသေနလား ။ ငါတို႔ဒီအေၾကာင္းေတြကို ဘယ္သူမွ မေျပာျပထားဘူးဟ။
ငါဒီကို ေျပာင္းမလာခင္ တစ္ႏွစ္ေလာက္အလိုကမွ ကိုကိုက စကာၤပူကို ထြက္သြားတာေလ။
သူအစစအရာရာ အေျခတက်ျပင္ဆင္ျပီးတာနဲ႔ ငါ႔ကိုလွမ္းေခၚမယ္ ေျပာထားတာေလ။
ျပီးရင္ ငါတို႔ဟိုမွာဘဲ လက္ထပ္က်မယ္။
မာမီနဲ႔ ဒယ္ဒီကေတာ႔ လက္ထပ္ေတာ႔မွဘဲ လုိက္လာၾကမွာေပါ႔။
ငါကေတာ႔ အရင္လိုက္သြားမယ္ေလ။ဟိုမွာ အလုပ္ရွာျပီး အရင္လုပ္မယ္။
ျပီးေတာ႔မွ လက္ထပ္မယ္။ ငါအရမ္းေပ်ာ္ေနတယ္ဟ သိလားမင္းခက္။
ကိုကိုနဲ႔ငါ ခြဲေနရတာ သံုးႏွစ္နီးပါးရွိျပီေလ။
ေလလိႈင္းထဲက အသံေလးေတြနဲ႔ဘဲ အလြမ္းေျဖေနရတာဟ။
အခုေတာ႔ ငါတို႔ ခြဲမေနရေတာ႔ဘူးေပါ႔ ။ နင္ေကာ ၀မ္းမသာဘူးလား မင္းခက္။
ကရားေရလႊတ္တတြတ္တြတ္ေျပာေနတဲ႔ ေၾကြ႕ မ်က္ႏွာမွာ ၀မ္းသာမႈေတြ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြက အတိုင္းသား...။
ကိုယ္ဘာေျပာရမလဲေၾကြ...။ ကိုယ္ဘာကိုမ်ားျပန္ေျပာရမွာလဲ...။
ကိုယ္ ၀မ္းသာေပးေနရမွာလား ေၾကြ။ ကိုယ္ရည္ရြယ္ခဲ႔တဲ႔ စကားေတြ။ ကိုယ္ေမြးခဲ႔တဲ႔အားေတြ..။
ေၾကြေရ အေဟာသိကံဇာတ္မွာ ကိုယ္႔အလြမ္းရက္ေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားခါးေနလိုက္မလဲကြာ...။
ဒီအေၾကာင္းေတြကို ကိုယ္ဘာမွ မသိခဲ႔ရပါလားေၾကြရယ္..။
ဘာေၾကာင္႔လဲေၾကြ..။ ဘာေၾကာင္႔မ်ားလဲ...။ဒါဟာ ဖံုးကြယ္စရာကိစၥတစ္ခုလားေၾကြ..။
ကိုယ္႔ရင္ထဲက ေမတၱာပန္းေတြ အခု ေ၀ဒနာေလနီၾကမ္းေတြၾကားမွာ သြက္သြက္ခါယမ္းေနၾကျပီေၾကြ...။
ဟဲ့....မင္းခက္ နင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ...။ငါေမးေနတာ ေျဖဦးေလ။ နင္ေကာ၀မ္းမသာဘူးလားလို႔ ။
ငါ....ငါ....နင္ေနာက္ေနတာေတာ႔မဟုတ္ပါဘူးေနာ္...။
ဟဲ့...ဒါကေနာက္စရာမွ မဟုတ္တာ။ ဘာလဲ နင္က မယံုဘူးလား ။
ရုတ္တရက္ဆိုေတာ႔ အံၾသသြားတာပါ။ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ငါလံုး၀မသိရပါလားေၾကြ..။
မသိဆို ငါတို႔က ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေျပာတာကို..။အရင္ပတ္၀န္းက်င္ကေတာ႔ အားလံုးသိၾကတယ္ေလ။
ဒီပတ္၀န္းက်င္ကေတာ႔ ကိုကိုထြက္သြားျပီးမွ ေျပာင္းလာတာဆိုေတာ႔ မသိၾကတာပါ..။
ျပီးေတာ႔ ေျပာဖို႔လည္း မလိုအပ္ဘူးထင္လို႔ေလ။
((((((((ဘာ))))))))
နင္ငါ႔ကိုေတာ႔ ေျပာသင္႔တယ္ထင္တယ္ ေၾကြ..။
ေအးေလ နင္႔ကိုငါအခုေျပာတာဘဲ။ ဘာလဲ နင္က အခုမွ သိရလို႔စိတ္ဆိုးေနတာလား။
ငါတို႔က မေသခ်ာေသးဘဲနဲ႔ ဘာမွ မေျပာခ်င္လို႔ပါဟာ။
ငါကမိန္းကေလးေလ။ တစ္စံုတစ္ခု လြဲေခ်ာ္သြားရင္။ ဒါေၾကာင္႔မို႔ပါဟာ။
ဟဲ႔...နင္ငါ႔ကို ေလယဥ္ကြင္းလိုက္ပို႔မွာလား....။ သန္ဘက္ခါ မနက္ဆယ္နာရီခြဲဖလိုက္နဲ႔ ။
ငါလိုက္ပို႔ျဖစ္မယ္ မထင္ဘူးေၾကြ...။
ေအးေလရပါတယ္ဟာ။ နင္လည္း နင္႔ကိစၥနဲ႔ နင္ရွိမွာေပါ႔။ မအားရင္လည္း လိုက္မပို႔ပါနဲ႔ဟာ။
ဒါနဲ႔ နင္ေျပာစရာရွိတယ္ဆိုတာ ဘာလဲ ေျပာေလ..။
ကိုယ္ဘာေျပာရေတာ႔မွာလဲ ေၾကြ...။ကိုယ္ဘာမ်ားေျပာရေတာ႔မွာလဲ..။
ကိုယ္႔မွာ ဘာမ်ားေျပာပိုင္ခြင္႔ ရွိေတာ႔မွာလဲေၾကြ...။
ဒါဟာ ကိုယ္႔အတြက္ ေၾကြနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ ကံၾကမၼာလားေၾကြ..။
မတိုက္ရခင္ကတည္းက ရံႈးနိမ္႔သြားခဲ႔ရတဲ႔ စစ္ပြဲမွာမွ ကိုယ္က စစ္သူၾကီးျဖစ္ခဲ႔ရသူပါေၾကြရယ္...။
အခုေတာ႔ ကိုယ္႔ရင္ျမိဳ႕ ပ်က္မွာ ေ၀ဒနာေတြသာ မတ္တပ္ရပ္ေနၾကတယ္ေၾကြ...။
ကိုယ္ဘာမွ မေျပာပါရေစနဲ႔ေတာ႔ေၾကြ။ ကိုယ္႔ရင္ဘတ္ေတြ အသံမထြက္တတ္ေတာ႔လို႔ပါ...။
ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူးဟာ....။ ငါသြားေတာ႔မယ္...။
ခြင္႔ျပဳပါေတာ႔ ေၾကြ...။ ကိုယ္ဘယ္လိုမွ ရပ္တည္ႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ႔လို႔ပါ။
........................................................................................................................................................................
ရန္ကုန္အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေလဆိပ္ကေတာ႔ ပို႔ေဆာင္သူေတြ ျပန္လည္ေရာက္ရွိသူေတြ ထြက္ခြာသူေတြနဲ႔
သူ႔တာ၀န္သူ ေၾကပြန္ေနပါတယ္ေၾကြ..။
ကိုယ္ေလ ေၾကြ႕မ်က္ႏွာေလးကို ေနာက္ဆံုးျမင္ခ်င္တဲ႔စိတ္နဲ႔ ေလယာဥ္ကြင္းကို တိတ္တဆိတ္လိုက္လာမိတာပါေၾကြ..။
ေၾကြရယ္....ဒီေန႔ မင္းအရမ္းလွေနပါတယ္ေၾကြ။ ျပံဳးေပ်ာ္ေနတဲ႔ မင္းရဲ႕ မ်က္ႏွာေလး ။
ကိုယ္တစ္သက္လံုး မွတ္ထားလိုက္ပါတယ္ေၾကြ...။
ဘယ္ေတာ႔မွ မေမ႔ႏိုင္ေတာ႔ေအာင္ မင္းမ်က္ႏွာေလးကို ကိုယ္႔ႏွလံုးအိမ္မွာ ခတ္ႏိွပ္လိုက္ပါတယ္ေၾကြ...။
ကိုယ္ေလ...မင္းကို ဘယ္ေတာ႔မွ ပိုင္ဆိုင္ခြင္႔မရွိေတာ႔ေပမယ္႔ ကိုယ္မင္းကို ထာ၀ရခ်စ္ေနပါတယ္ေၾကြ..။
ဒီအျဖစ္ေတြဟာ အိပ္မက္ဆိုးတစ္ခုျဖစ္ခဲ႔ရင္ေတာင္ ကိုယ္ေလ မင္းကို ခ်စ္တဲ႔စိတ္ေတြနဲ႔ဘဲ ထာ၀ရအိပ္ေနပါ႔မယ္ေၾကြ..။
တကယ္ေတာ႔ဒီေန႔ဟာ မင္းအေပ်ာ္ဆံုးေန႔တစ္ေန႔ျဖစ္မွာပါ ေၾကြ..။
ကိုယ္႔ႏွလံုးအိမ္ဟာလည္း ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ထြက္တဲ႔ေနေပါ႔ ေၾကြရယ္...။
ကိုယ္သိပ္ခ်စ္ရတဲ႔ မိန္းကေလး ကိုယ္႔ကို ခြဲခြာသြားမွာကို ကိုယ္တိတ္တိတ္ေလး ၾကည္႔ေနရတဲ႔အျဖစ္ပါေၾကြ..။
မင္းေကာ ကိုယ္႔ကို သတိမွ ရပါ႔မလားေၾကြ...။
မင္းမ်က္ႏွာေလးကို ေငးၾကည္႔ေနရင္း ကိုယ္႔ ႏွလံုးသားေတြ တစ္စစပဲ႔က်ေနမွန္း.......
ေၾကြရယ္....မင္းသိခဲ႔ရင္...
မင္းရဲ႕ အျပံဳးလက္လက္ေလးေတြက ကိုယ္႔မ်က္၀န္းက မ်က္ရည္ေတြကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ႏိုင္မွာလားေၾကြ..
ကိုယ္ေလ...ကိုယ္...
ငိုေနမိတယ္ေၾကြရယ္...
ကိုယ္႔ရင္ကိုယ္ အဆိပ္ခတ္ေနတဲ႔ ကိုယ္႔ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္အလံုးစံုမွာ....
ေၾကြရယ္....မင္းအတြက္ အခ်စ္ဓါတ္ေတြအျပည္႔ပါဘဲ ကြာ....
ကိုယ္႔ေ၀ဒနာေတြကို ကိုယ္တူးေဖာ္ေန႔ရတဲ႔ ကမၻာပ်က္ေန႔ရက္ေတြမွာ....
ေၾကြရယ္.....ကိုယ္႔ကို တစ္ခ်က္ေလာက္ သတိရေပးပါကြာ...။
တေရြ႕ေရြ႕ ေ၀းကြာသြားတဲ႔ ေလယဥ္ရဲ႕အဆံုးမွာ ကိုယ္႔ႏွလံုးသားေတြပ်က္သုဥ္းေၾကမြရင္းက....
ကိုယ္႔အခ်စ္ပန္းေလးတစ္ပြင္႔ ေက်ာက္အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းခဲ႔ျပီ ေၾကြရယ္........။
ဆူးရင္႔
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕မျဖစ္ညစ္က်ယ္၀ထၱဳတိုေလးအတြက္ အခ်ိန္ကုန္ခံကာ တကူးတက ကူညီဒီဇိုင္းဆြဲေပးရွာေသာယိမ္းႏြဲ႕ပါးမွ ကိုမိုးၾကယ္အား အထူးပင္ ေက်းဇူးဥပကာရ တင္ရွိပါေၾကာင္း။
11 comments:
မတိုက္ရခင္ကတည္းက ရံႈးနိမ္႔သြားခဲ႔ရတဲ႔ စစ္ပြဲမွာမွ ကိုယ္က စစ္သူၾကီးျဖစ္ခဲ႔ရသူပါေၾကြရယ္...။
အခုေတာ႔ ကိုယ္႔ရင္ျမိဳ႕ ပ်က္မွာ ေ၀ဒနာေတြသာ မတ္တပ္ရပ္ေနၾကတယ္ေၾကြ...။
ကိုယ္ဘာမွ မေျပာပါရေစနဲ႔ေတာ႔ေၾကြ။ ကိုယ္႔ရင္ဘတ္ေတြ အသံမထြက္တတ္ေတာ႔လို႔ပါ...။
အဲဒီ အပိုုဒ္ေလးခိုုက္တယ္ဗ်.. ေကာင္းတယ္
မင္းမ်က္ႏွာေလးကို ေငးၾကည္႔ေနရင္း ကိုယ္႔ ႏွလံုးသားေတြ တစ္စစပဲ႔က်ေနမွန္း.......
ေၾကြရယ္....မင္းသိခဲ႔ရင္...
မင္းရဲ႕ အျပံဳးလက္လက္ေလးေတြက ကိုယ္႔မ်က္၀န္းက မ်က္ရည္ေတြကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ႏိုင္မွာလားေၾကြ..
ဒါကေတာ့ ေၾကြစင္ေလးေတြ..
ေကာင္းတယ္ဆရာ.. တိုုက္ဆိုုင္ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္..အေဆြးဓါတ္ခံရွိရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီ၀တၳဳေလးဖတ္ျပီးရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ကြဲေၾကသြားမွာပဲဗ်..
ခင္မင္ေလးစားလ်က္
မိုုးၾကယ္
ကုိတိမ္ေရ
ဖတ္ျပီးတကယ္ေၾကြသြားပါတယ္ဗ်ာ
ခင္မင္စြာျဖင့္
သီဟသစ္
အေၾကြဆင္ပါလား...
စကားလံုးေတြ လန္းတယ္ဗ်ာ ....
အင္းးးး ေၾကြပါ ေၾကြပါ ေမာင္ေလးေရ၊ ဇာတ္လမ္းကေတာ့ ဖတ္ပီး ေမာရတယ္၊ ေၾကြ ေၾကြ ေၾကြ
အနုေလးေတြ လာဖတ္သြားတယ္ ညီ။
လက္ေတြ႔ဘဝမွာ အစြန္႔ပစ္ခံခဲ့ရတဲ့ အစ္ကို
ဒီအလြမ္းေတြမဖတ္ခင္ကတည္းက
ႏြမ္းဖတ္ေနနွင့္ၿပီးသားေလ။
ကြန္းမန္႔ဆီ၀င္တာေတာင္
ဖြဖြေလး...၀င္ရတယ္...
ေၾကြက်သြားမွာစိုးလို႔
စကားလံုးေတြ ႏု ဖတ္ ၾကြတ္ ဆတ္ ေနလိုက္တာ..
ဆူးရင့္ မလို႔ေပပဲ...
ဆူးႏုဆိုရင္..ေတာ့....
အသက္ရူသံေတြေတာင္ ခဏတိတ္ေပးထားရမယ္...
ေလးစားသြားတယ္..ဆရာေရ။
ေၾကြခဲ့ရပါတယ္....အကိုေရ... ၀တၳဳတိုေရးလဲ ေကာင္းတာပါပဲလား....ဇာတ္လမ္းေလးက သဘာ၀က်တယ္...
မင္းခက္လို၊ ေၾကြလို ဇာတ္ေကာင္ေတြ တကယ့္ဘ၀ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္မ်ားေနမလဲလို႔ ေတြးသြားတယ္။
အေရးအသားကေတာ့ တကယ္ေၾကြစင္ပဲ :)
ငိုခ်င္တယ္......
လာဖတ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
တိုက္ဆိုင္လြန္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရဲ ႔ဇာတ္လမ္းေလးကို သြားသတိရမိတယ္။
း)
အခုေတာ႔ ကိုယ္႔ရင္ျမိဳ႕ ပ်က္မွာ ေ၀ဒနာေတြသာ မတ္တပ္ရပ္ေနၾကတယ္ေၾကြ...
စကားလံုးေလးေတြမိုက္တယ္ညီေရ
မပြင့္ခင္ကတည္းကေၾကြၿပီးသားပါလား...
Post a Comment