မင္းနဲ႔ငါ

အတိတ္ကို ခ၀ါခ်ဖို႔ၾကိဳးစားရင္း
စိတ္ကမင္းဆီတျဖည္းျဖည္း ခ်ဥ္းကပ္ေနခဲ႔တာ
ငါ႔ကိုယ္ငါ စိတ္နာလို႔မဆံုးဘူး ။ ။

အေပၚယံေတြနဲ႔ လက္ပြန္းတတီးၾကီးျပင္းတဲ႔မင္းနဲ႔
စိတ္အတြင္းကိုမွခ်ဥ္ျခင္းတပ္စြာ တန္ဖိုးထားတဲ႔ငါ
ကြဲလြဲမႈၾကားက အၾကိဳက္ေတြဟာ
အရိႈက္ကိုထိုးတဲ႔ လက္သီးတစ္လံုးေပါ႔ ။ ။

ပို႔ခ်လိုက္တဲ႔ ငယ္ဘ၀သင္ခန္းစာမွာ
ဟန္ေဆာင္မႈအတတ္ပညာကို မေက်ညက္ခဲ႔တဲ႔ငါ
ရုပ္ေျပာင္းရုပ္လႊဲ ပါရဂူဘြဲ႕ကိုမင္းစြဲတဲ႔ေန႔က
စိတ္ေတြအားလံုး တိတ္ဆိတ္စြာအိပ္တန္းတက္ခဲ႔။ ။

လြတ္လပ္ေပါ႔ပါးျခင္းမွာ ပ်ံ၀ဲခ်င္တဲ႔ငါ
ေက်ာက္ေဆာင္လိုရပ္တည္မႈမ်ိဳးကို ဖန္ဆင္းခ်င္တဲ႔မင္း
ခံယူမႈ၀ါဒေတြ မေၾကလည္တဲ႔အခါ
ဆက္ဆံေရးဆိုတာ
ေထာင္ထားတဲ႔ ဓါးတစ္စင္းလို
ေလးတင္ထားတဲ႔ ျမွားတံလို
ေပါက္ကြဲလုလု မီးေတာင္လို
အရာရာကို ပံုေသကားခ်ပ္သတ္မွတ္မရႏိုင္ေတာ႔
ဆက္သြယ္မ်ဥ္းေတြဟာလည္း
ေလ်ာ႔လ်ဲျခင္းမွာဘဲ အကြ်မ္းတ၀င္ ။ ။

မီးေတာက္တစ္ခုရဲ႕ ရင္လိႈက္မူးကပြဲမွာမွ
ငါက ပိုးဖလံအျဖစ္သရုပ္ေဆာင္ရမတဲ႔ေလ ။ ။

ေလာင္ကြ်မ္းျခင္းမွာ ျပန္လည္ေမြးဖြားဖို႔မျဖစ္ႏိုင္တဲ႔အခါ
ဒီခႏၶာအစုတ္အေဟာင္းကို ျမဲျမံစြာက်စ္လ်စ္ဖို႔
ငါ႔စိတ္ေတြကိုက ရြံရွာလြန္းလာတဲ႔အခါ
တစ္ပင္တိုင္ဆင္ယင္က်င္းပတဲ႔
ငါ႔ဘ၀ အခင္းအက်င္းကို
ငါကိုယ္တိုင္ ပြဲခင္းပစ္လိုက္တယ္ ။ ။

မရဏေရ...
မင္းမလာခင္ ခဏေတာ႔
စိတ္လိုလက္ရ ငါမိုက္ျပလိုက္ဦးမယ္ ။ ။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္