ေဆးေရာင္စံု

ခုန္ေတာ႔ ခုန္ခ်လိုက္တယ္ ။

" ပလံု " ေတာ႔မၾကားရဘူး
ဘ၀ေတြသာ ရူးသြားခဲ႔တယ္ ။ ။

မဇၨ်ိမပဋိပဓာ ဤဘဒၵကမၻာမွာ
လွလွပပ လူ႔ဘ၀ေတြရွိတယ္
သဘာ၀အရ လူ႔အႏ ၱေတြရွိတယ္
ရမၼက္စိတ္ထြား လူ႔ငႏြားေတြရွိတယ္
တပ္မက္မႈျခံဳ ဘီလူးပံုလူေတြရွိတယ္ ။ ။

ေမ်ာပါစီးဆင္း လူ႔ငဖ်င္းေတြရွိတယ္
ေသြးေဆာင္ျမဴခ်ိဳး လူ႔ငဆိုးေတြရွိတယ္
ေပါင္းစပ္ေထြးယူ ေအးလိုသူေတြရွိတယ္
ၾကြတက္စိတ္ထား လူ႔အပူသားေတြရွိတယ္ ။ ။

ပခံုးႏွစ္ဖက္ၾကားေတာ႔ ေခါင္းေပါက္လိုက္ၾက
စိန္နားကပ္အေရာင္နဲ႔ ပါးေျပာင္လိုက္ၾက
ဖြတ္ထက္မြဲလာတဲ႔ စိတ္အဆင္အယင္ေတြမွာ
ေသာင္ျပင္လႊတ္တဲ႔ ဘ၀ေတြသာမ်ားလာခဲ႔ ။ ။

လူလူခ်င္း ေလွကားထစ္လိုခ်နင္းလာၾကတဲ႔ေခတ္ထဲ
ထီးျဖဴ ဖိနပ္ပါး တစ္၀မ္းတစ္ခါးနဲ႔
အမယ္အိုရဲ႕ မ်က္ရည္ဟင္းခါးတစ္ခြက္
ေအးစက္ခါးသက္ ေရာင္းေစ်းတက္ခဲ့။ ။

ရင္တြင္းျဖစ္ ေရႊခ်အတၱနဲ႔
အေရျခံဳျခင္း အေလ႔အထ
ျခဴခ်စရာမလို ေစ်းကြက္ပိုခဲ႔ ။ ။

တစ္ရက္စာေတာင္ မပြင္႔ေတာ႔တဲ႔ အျပံဳးနဲ႔
မမွ်တေတာ႔တဲ႔ အေပးအယူမွာ
ခ်ိန္ခြင္ေတြ အေလးမတူခဲ့ၾကရင္း
ေလာကပါလကို ေက်ာကခြာခ်လိုက္တဲ႔ေနာက္
လွစ္ဟမႈေတြရဲ႕ အကြယ္
ေခ်ာက္ေတြဘယ္ေလာက္က်ယ္ေနၾကျပီလဲ ။ ။

ရုန္းထြက္ေလမွ ႏြံနစ္ရတဲ႔ သနစ္ေတြ
ျခေသၤ႔ေျမမွာ ေပါက္ကြဲရတဲ႔ အျဖစ္ေတြ ။ ။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္