ခြင့္ျပဳပါ

ကမၻာကဘဲ တည္႔မတ္သြာတာလား
ရာသီလွည္႔ပတ္တာဘဲ ျမန္ဆန္လြန္းတာလား ။

အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာမွာ ေ၀ဒနာေတြရြာခ်
ဂုဏ္ျဒပ္နဲ႔ ပကာသန
ေလာကကို အဆိပ္ခတ္လိုက္ျပီ ။

ရပ္ေနရင္းက ျပိဳျပိဳက်ေနခဲ့
မ်ိဳခ်ေနရင္းက ပ်ိဳ႕အန္ထြက္ေနခဲ့
လြတ္က်သြားတဲ့ အရာရာမွာ
ရင္ထဲက်န္တာ အခ်စ္တစ္ခုထဲ ။

ခ်စ္သူေရ...

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဟာ
အိပ္မက္မွာေတာက္ပတဲ႔ အလင္းျဖစ္ခဲ့ရင္
ရင္ခြင္တစ္ခုလံုး တဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္ေစ
ငါေလ...
မႏိုးတမ္း အိပ္စက္ခ်င္လို႔ ။



စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္