၀ါသနာ

၀ါသနာတဲ႔....
စိတ္က ဆာေနတတ္တယ္ ။ ။

ကိန္းဂဏန္းေတြ အစြမ္းထက္တဲ႔
ေဟာဒီ႔ ေလာကရမၼက္ထဲမွာ
ငါ၀ါသနာပါတာ ကဗ်ာ ။ ။

ရင္ဘတ္အတြက္ အဆိပ္မခတ္ဘူး
လူကံုထံခ်င္းလည္း မႏွိပ္စက္တတ္ဘူး
နင္းရင္းနဲ႔ ျပားသြားတာလဲ နင္းျပားေတြဘ၀
သံုးဆယ္႔တစ္ဘံုမွာ က်င္လည္သမွ်ျပကြက္အစံု
ပံုပမာျပဳလို႔ ကဗ်ာကိုထုဆစ္ရင္း
အတြင္းအျပင္ ငါ႔စိတ္အာရံုအျပင္အဆင္က
ပဒိုင္းသီးတစ္လံုးလို ကဗ်ာကိုရူးတယ္ ။ ။

ကဗ်ာဆိုတာ...
ႏွလံုးသားရဲ႕ ေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ၾကြင္း
ေစတသိတ္ရဲ႕ အက်စ္လစ္ဆံုးမွန္
ဒဏ္ရာတို႔ရဲ႕ ေမာ္ကြန္း
ရင္တြင္းျမစ္ရဲ႕ ေမြးဖြားရာ
အမွန္တရားရဲ႕ သားတပါး
ေလာကပါလရဲ႕ နရည္စည္းခ်က္
ဘ၀ဂ္အထိညံလို႔
ရင္ခြင္မွာ ဒဏ္ရာနက္ေစဦး
ငါ႔ႏွလံုးရင္ျပင္ထက္မွာ
ကဗ်ာအတြက္ ထိုးကြင္းႏွက္တယ္
ခ်ဥ္ဆီပါမက ေသြးေၾကာထဲအထိ၀ါသနာ
ဒါဟာ ကဗ်ာ...။ ။

ခြင္႔ေတာင္းစရာမလို တိုင္ပင္ညိွႏိႈင္းစရာမလို
မိတ္ေဆြမွန္သမွ် ၀င္ထြက္သြားလာလို႔ရတယ္
ငါ႔ႏွလံုးသား ျပတိုက္ဘံုေဆာင္
နကၡတ္တို႔ ညိႈးလို႔ လေရာင္မတိုးေတာင္
ငါ႔၀ါသနာ ငါ႔ကဗ်ာအတြက္
ငါ႔ရင္ခြင္အေရာင္လက္မယ္
ေန၀င္လို႔ မီးသတ္
ငါ႔ဘ၀ အျပီးသတ္ရင္ေတာင္
ငါဆိုတဲ႔ေကာင္က ကဗ်ာဆိုတာကို
အာ ဂံု ေဆာင္ သြား မယ္ ။ ။

စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

ကြ်န္ေတာ္႔အား အလြန္တရာမွပင္ ခင္မင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တတ္ေသာ၊ ခိုင္းစရာရွိပါက ေမာင္ေလးေရဟု အစျပဳတတ္ေသာ၊ ခိုင္းစရာမရွိလွ်င္ စကားပင္ေလးလံုးျပည္႔ေအာင္ မေျပာတတ္ေသာ၊ ကြ်န္ေတာ္႔အား မေတြ႔ခ်င္မျမင္ခ်င္သူ စာရင္းတြင္ နံပါတ္ေလးေနရာတြင္ ထည္႔ထားေသာ၊ ကြ်န္ေတာ္ မူး၍ရစ္ေသာအခါတြင္ သည္းခံနားေထာင္ေပးတတ္ရွာေသာ၊ ကြ်န္ေတာ္႔အမအရင္းႏွင္႔ မျခား ရိုေသေလးစားခင္မင္ရေသာ၊ တစ္ခါတစ္ခါ စိတ္ေကာင္း၀င္လွ်င္ ထမင္းခ်က္ေကြ်းတတ္ေသာ(စိတ္ေကာင္းကလည္း တစ္ခါဘဲ ၀င္တာပါ) အမအိျႏၵာမွ တက္ဂ္သည္႔ ၀ါသနာဆိုေသာ ေခါင္းစဥ္အား ဤကဗ်ာေလးျဖင္႔ အေကြ်းဆပ္အပ္ပါသည္။ မၾကီးေရ ေရးေပးတာ ေနာက္က်တာကို ခႊင္႔လႊတ္ေပးေစခ်င္ပါတယ္ေနာ္။ မၾကီးေက်နပ္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္။