အေမ့ထံဖြင္႔ဟျခင္း (၂)

အတိတ္နဲ႔အနာဂတ္ကို ေရာၾကိဳႏိုင္ဖို႔
ပစၥဳပန္ညေနတစ္ခုမွာ ညေနေတြကိုစုခ်ည္မိေတာ႔
ေျပာေလ်ာ႔ေနတဲ႔ ၾကိဳးတစ္စမွာ
လြတ္က်သြားခဲ့တာ မာန...အေမ ။ ။

စိတ္အမိုက္ကို ခုတ္ထြင္ဖို႔
ကြ်န္ေတာ္ေသြးလိုက္မိတဲ႔ ဓါးက
ရင္ေသြးအႏွစ္နဲ႔ ထုဆစ္တယ္..အေမ ။ ။

ရိုးမေတာအလယ္မွာ မီးနဲ႔နပန္းလံုး
၀ါးရံုတိ႔ုနဲ႔ ထိုးစစ္ဆင္
ႏြားစာခြက္ထဲ ေပ်ာ္၀င္စီးဆင္း
အလင္းမမွိန္႔တမိွန္နဲ႔ ပရေလာကထဲေမွာက္ရက္လဲတုန္းက
ကြ်န္ေတာ္ေသြးမေၾကာင္ခဲ႔ဘူး...အေမ ။ ။

အခုေတာ့လည္း
အေမွာင္ကိုေအာင္ႏိုင္ နီယြန္မီးလိႈင္လိႈင္ပြင္႔ရင္း
လူမ်ိဳးခြဲျခား၀ါဒတရားေတြ ၾကီးစုိးမင္းမူ
ေဟာဒီ႔ကြ်န္းအငူမွာ...ကြ်န္ေတာ္ေလ
အာရံုကိုေသြးေႏွာက္လို႔ အေ၀းေရာက္မွ
ေၾကာက္တတ္ေနခဲ့ျပီ...အေမ ။ ။

ေထာင္မတ္ေနရင္းက ငံု႔ငံု႔သြားရတဲ႔ဇက္ေတြ
ေလာက္ျမိဳက္ေနရင္းက ျပံဳးျပံဳးျပရတဲ႔ရက္ေတြ
အံၾကိတ္ေနရင္း မာန္စိတ္ေတြတင္းခဲ႔ရတဲ႔မနက္ေတြ
ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ တစ္ကြ်န္းစံစိတ္ဓါတ္ေတြနဲ႔
အေမ႔ရဲ႕သား ငမိုက္သားေလ
မီးေတာင္ေအာက္မွာ အျမီးအေတာင္မေပါက္တဲ႔ငါးကို
ရွာေဖြေနခဲ႔မိျပီ အေမ....။ ။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္