Thursday, September 22, 2011

မတိတ္ႏိုင္ေတာ႔ေသာ

လြန္ခဲ႔တဲ႔ တစ္လေလာက္ကေပါ႔
အိတ္တစ္လံုးထဲ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြ ဒေရာေသာပါးထိုးထဲ႔
လုပ္လက္စေတြအားလံုး ခလုတ္ပိတ္လိုက္သလိုရပ္တန္႔
လြမ္းဆြတ္ေနမဲ့အေမ႔ကို အားရပါးရရိႈက္နမ္း
ဆံုးမစကားေတြေျခြေနတဲ႔ အေဖ့ေရွ႕မွာ ရိုရိုေသေသေလးထိုင္
မိဘႏွစ္ပါးရဲ႕ေျခဖမိုးကို ရွိခိုးဦးခိုက္လို႔
ငါ႔အနာဂါတ္ ငါပိုက္ျပီး ထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္။

ဖုန္တေထာင္းေထာင္းထေနတဲ႔လမ္းေပၚကေန ဖုန္မရွိတဲ႔လမ္းကိုေရာက္
ေခြ်းနံ႔လူန႔ံေတြေရာျပြမ္းေနတဲ႔ ကားေပၚကေန ေအးျမတဲ့ ရထားေပၚကိုေရာက္
ျခင္ထူတဲ႔ ေနရာကေန ျခင္မရွိတဲ့ ေနရာေရာက္
ေလးကန္ေနတဲ႔ အင္တာနက္ကေန ျမန္ႏႈန္းျမင္႔ အင္တာနက္ကိုေရာက္
မထင္ရင္မထင္သလို ေမွာင္ေမွာင္သြားတတ္တဲ့ ေဒသကေန အျမဲလင္း ေဒသကိုေရာက္
ဆယ္ထပ္ထက္မပိုတဲ႔ တိုက္ၾကားကေန မိုးေမွ်ာ္တိုက္ၾကားကိုေရာက္
ဘ၀ဆိုတာၾကီးကို ေတာက္ေတာက္ပပၾကီးကို ေက်နပ္ေနမိတာ။

အသားမျဖဴရင္ပဲ လူရာမ၀င္သလုိလို
ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို ကြ်န္လုပ္ခဲ့တဲ့ အဂၤလိပ္လို မတတ္ရင္ပဲ မ်က္ႏွာမြဲလိုလို
ကိုယ္ရထားတဲ႔ ေအာင္လက္မွတ္က စကၠဴတစ္ရြက္လို အဖိုးမတန္သလိုလုိ
မ်က္၀န္းမ်က္ဆံေမွးေမွးေတြရဲ႕အၾကည္႕က အထင္ေသးသလိုလို
အဲဒီလို လိုလိုေတြၾကားမွာ ဦးေႏွာက္ေတြလဲ ေဖာက္စားခံၾကရ
ဓါးျပမွန္းသိလဲ ေက်ာခ်ခံေနၾကရ
မာနေတြလဲ ေန႔တဓူ၀ ေခါက္ေခါက္သိမ္းေနရ
လူစင္စစ္ကေန စက္ရုပ္ဇာတ္သြင္းတာလဲ ခံခဲ့ရတယ္။

ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ
၀က္ျဖစ္မွေတာ႔ မစင္မေၾကာက္ေၾကးေပါ႔
ကိုယ္တိုင္ကိုက ဒီလမ္းမွဒီလမ္းေရြးခ်ယ္ခဲ႔တာမွလား
အခုမွငိုခ်င္းခ်ျပလဲ ကိုယ္႔ရင္ကိုယ္ထု ရင္ကြဲလုေအာင္ငိုေပေတာ့
အေဖကိုလြမ္း အေမကိုလြမ္း ေျမကိုလြမ္း ေရကိုလြမ္း
အဲဒီ့အလြမ္းေတြအားလံုးကို ေငြေၾကးကြာဟမႈနဲ႔ ခဏတုပ္ေႏွာင္ထားရဦးမေပါ႔။

ဟိုတစ္ေန႔က အေမပို႔လိုက္တဲ႔ စာနဲ႔ပစၥည္းရတယ္
က်န္းမာေရးေကာင္းရဲ႕လား အလုပ္အကိုင္အဆင္ေျပလား
အေမသားအတြက္ ဘုရားေရွ႕မွာအျမဲဆုေတာင္းလို႔
သားရွိရာအရပ္ကိုမွန္းျပီး အေမေမတၱာပို႔ေပးေနတယ္ေနာ္တဲ့။

ကဲ...ခင္ဗ်ားတို႔ဆိုရင္ေကာ ဒီစာကိုဘယ္လိုဖတ္မလဲ
က်ဳပ္ကေတာ႔ ရင္ဘတ္နဲ႔ဖတ္လိုက္မိတယ္
ၾကမ္းျပင္ေပၚ မ်က္ရည္က်ကြဲသံေတြနဲ႔ ရႊဲလို႔
ခ်က္ျခင္းကို စာတစ္ေစာင္ေကာက္ေရးလိုက္တယ္
ကြ်န္ေတာ္တို႔အိမ္ေလးရွိတဲ့ ကမၻာ႔ေျမပံုေပၚက လက္တစ္ဆုပ္စာေျမပံုေလးကို
ကြ်န္ေတာ္ရြပ္ရြပ္ခြ်ံခြ်ံ လြမ္းေနပါတယ္ အေမ။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

6 comments:

စံပယ္ခ်ိဳ said...

လက္ရွိဘ၀ရဲ့ဒုကၡေတြနဲ႔
ကုိယ္႔မိဘ ကုိယ္႔တုိင္းျပည္ကုိ
တမ္းတတဲ႔စိတ္ လြမ္းတဲ႔စိတ္ကုိ
ေဖာ္ျပပုံေလးက ေသေသသပ္သပ္နဲ႔
jas လဲဖတ္ျပီးေမေမကုိေတာ႔
ရင္ထဲကလြမ္းမိတယ္။
ခင္မင္တဲ႔ jasmine

ညီရဲ said...

ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ေန ့စဥ္ ျဖတ္သန္းေနရတဲ့ ဘဝေပါ့ အစ္ကို...
တန္ဘိုးတပ္ထားတဲ့ စကၠဴေတြေနာက္လိုက္ရင္း စက္ရုပ္ဆန္လာတဲ့ ဘဝကို တခါတခါလဲ နာက်ည္းမိရဲ ့...

johnmoeeain said...

fighting bro.

Your turning point will be infront of you soon.

(sorry, at office, can't type mmfont.)

ုျမေသြးနီ said...

အမိေျမ၊ မိဘမ်ားနဲ႔ ေ၀းရာေရာက္ေနတဲ့ သားသမီးေတြရဲ႔ ခံစားခ်က္ကို စာနာလို႔ရပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္ေတာ့ အေမ့ရင္ခြင္မွာ ေအးခ်မ္းစြာ နားခိုခြင့္ရဦးမွာပါ။ လက္ရွိအေျခအေနကို စိတ္မပ်က္ အားမေလွ်ာ့ဘဲ အေကာင္းဆံုး ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ပါေစ..။

Unknown said...

ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ
၀က္ျဖစ္မွေတာ႔ မစင္မေၾကာက္ေၾကးေပါ႔
ကိုယ္တိုင္ကိုက ဒီလမ္းမွဒီလမ္းေရြးခ်ယ္ခဲ႔တာမွလား
အခုမွငိုခ်င္းခ်ျပလဲ ကိုယ္႔ရင္ကိုယ္ထု ရင္ကြဲလုေအာင္ငိုေပေတာ့
အေဖကိုလြမ္း အေမကိုလြမ္း ေျမကိုလြမ္း ေရကိုလြမ္း
အဲဒီ့အလြမ္းေတြအားလံုးကို ေငြေၾကးကြာဟမႈနဲ႔ ခဏတုပ္ေႏွာင္ထားရဦးမေပါ႔။
....

အကိုေရ အဲဒိတုပ္ေနွာင္မူေတြက တစ္ခါတစ္ခါ
အသက္ရႈရ အရမ္းက်ပ္တယ္အကို...

ခင္မင္ေလးစားလွ်က္..(ဒုတိယ)

ၾကယ္ျပာ said...

ခံစားခ်က္တိုင္းကုိ အျပည္႔အ၀ ခံစားၾကည္႔လို႔ရတယ္ ...
မ်က္ရည္က်ကြဲသံေတြနဲ႔ ရႊဲလို႔တဲ႔လား ကဗ်ာဆရာေရ ...
ကဗ်ာကုိဖတ္ရင္း အစ္မလဲ ရြပ္ရြပ္ခြ်ံခြ်ံလြမ္း ေနမိတယ္ ...

Template by - Abdul Munir