ဒီဇင္ဘာ

ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါး မင္းႏွလံုးသားက
ရက္စက္တဲ႔ ဇာတ္လမ္းေတြအတြက္ရဲရင္႔ခဲ႔
ရုတ္တရက္ ေမွာင္မိုက္သြားတဲ႔
ဒီဇင္ဘာရဲ႕ စူးစူးရဲရဲႏွင္းဖြဲဖြဲေတြေအာက္မွာ
ငါက အလြမ္းေတြနဲ႔သာ
ကြ်မ္းျမိဳက္ေလွာင္လိႈက္လို႔ ...

ပန္းႏုေရာင္ လက္သည္းဆိုးေဆးေလာက္ေတာင္
မင္းကိုငါက အလွမေပးႏိုင္ဘူးလားကြာ
ေၾကကြဲျခင္းျပ မ်က္ရည္စေတြက
ငါ႔ ျမင္ကြင္းေတြကိုေ၀၀ါး ငါ႔ႏွလံုးသားဟာ
ထားရာေနေစရာသြားခဲ႔ရတဲ႔ ငယ္ကြ်န္လို
မင္းလက္ညိႈးညႊန္ရာမွာ ၀ပ္ဆင္းခဲ႔...

မင္းစိတ္ကေလးကို တစ္ခ်က္
ငဲ႔ကြက္ၾကည္႔လိုက္ အခ်စ္ေရ
ဒီဇင္ဘာမွာ
ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုး ဖ်တ္ဖ်တ္ခါ
အရာရာမွာ ေၾကကြဲေရာင္ေတြသာ
ငါ႔အတြက္ စြန္းထင္းေပက်န္ေနရစ္ခဲ႔...

အထီးက်န္ တမ္းတမႈေတြစုစည္းတဲ႔
အသည္း(သဲ)ကြဲတဲ႔ ဒီဇင္ဘာေပါ႔
မင္းထားရစ္ခဲ႔တဲ႔ ရာသီမွာ
ႏွင္းေတြကလည္း အျပာ
အလင္းဆိုတာလည္း မလာေတာ႔တဲ႔အခါ
ငါဟာ ဘယ္ရင္ေငြ႕နဲ႔မွမေႏြးႏိုင္ေတာ႔တဲ႔
သင္းကြဲငွက္ တစ္ေကာင္ပါ...

ဒီဇင္ဘာကေပးတဲ႔ ကဗ်ာေတြေလ
ငါ႕ေကာင္းကင္ တစ္ခုလံုးေ၀လို႔
တမ္းတမႈတို႔ ျခံဳသိုင္းတဲ႔
ဒီကဗ်ာတိုင္း တံတိုင္းေလးမွာဘဲ
မင္းေပးခဲ႔တဲ႔ အသည္းကြဲဒဏ္ရာေတြထဲမွာ
ငါဟာ အေနခက္စြာေပ်ာ္၀င္စီးေျမာရင္း
ခရစ္စမတ္ဆိုတဲ႔ ပြဲေတာ္လ
ႏွစ္သစ္ကိုၾကိဳဆိုဘို႔ ျပင္ဆင္ေနၾကတဲ႔
လူေတြၾကားမွာ ငါဆိုတဲ႔ေကာင္က
အလြမ္းေတြနဲ႔ ျပာခ်ပစ္လိုက္တယ္...



စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ



(အထက္တြင္ေဖာ္ျပထားေသာပံုအား poemsbyraslater.blogspot.com မွ ကူးယူအသံုးျပဳပါသည္)