Saturday, December 20, 2008

ရင္ႏွင္႔ရင္း၍

ေ၀းလြင္႔ျခင္းတံတိုင္း အထပ္ထပ္
ေၾကကြဲျခင္းခလုတ္ကန္သင္း ရစ္သိုင္းပတ္
မျဖစ္ႏိုင္ျခင္းနဲ႔ စိုက္ပ်ိဳး
ေ၀ဒနာစိုးမိုးတဲ႔ ဥယ်ာဥ္မွာ
ရင္ကြဲခံပန္းတပြင္႔ မင္းအတြက္
အ..ၾကိမ္..ၾကိမ္..ဖူး..ပြင္႔..ပစ္..လိုက္..တယ္..။

ကံၾကမၼာကဘဲ ခြဲျခားတာလား
ဘ၀ေတြကဘဲ လြဲမွားတာလား
အသည္းၾကားမွာ တည္တဲ႔ဘံု
ယိုင္နဲ႔တဲ႔ ရင္အစံုနဲ႔ လဲက်
ခြဲခြာျခင္း နိမိတ္ျပတဲ႔အခ်ိန္
ေကာင္းကင္ရဲ႕ ရင္ခြင္က
ေသြး..စက္..လက္..က်..တယ္..။

အဆံုးစြန္ထိ နားလည္သူကိုမွ
ဘ၀မတူ ခ်စ္မိတဲ႔ငါ
မျမင္ႏိုင္တဲ႔ ေႏွာင္ၾကိဳးက တိုးထြက္ခ်ိန္မွာ
ကမၻာေျမ ေမွာင္အတိဖံုးလို႔ ၾကယ္စင္တို႔
ညိႈး..ျခံဳး..ျခင္း..မွာ..ေၾကြ..တယ္..။

ေရြးခ်ယ္ခြင္႔ မရွိတဲ႔လမ္း
အခ်စ္မဲ႔ ရင္ခြင္နဲ႔ ေလွ်ာက္လွမ္းခ်ိန္
ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္း တံတိုင္းထက္
ေ၀းကြာျခင္းအတြက္ ငိုတဲ႔ဂစ္တာ
၀မ္းနည္းမႈ ရာသီမွာ..ျပိဳ..တယ္..။

မဆံုႏိုင္ေတာ႔တဲ႔ ခ်စ္သူကိုတမ္းတ
ရင္ပူတဲ႔အလြမ္းကို မ်ိဳခ်
သံသယဆိုတဲ႔ မ်က္၀န္းေတြေအာက္မွာ
မင္းအတြက္ ခ်စ္ျခင္းေတြကို
ငါ႔ရင္ ေသြးနဲ႔ မီးစာက်စ္လို႕
ဒီကမၻာအတြက္
ထြန္း..လင္း..ပစ္..ခဲ႔..မယ္..။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္


အထက္၌အသံုးျပဳထားေသာပံုကို www.artloverx3.blogspot.com မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

11 comments:

HAPPY CLOUD said...

ညီေရ... ကံမကုန္ရင္ျပန္ဆံု ၾကတတ္တယ္ေနာ္...
အဲဒီေတာ့ တစ္ေန႔ျပန္ဆံုမွာ ပါ... အခ်ိန္ေလးေတာ့ ေစာင့္ေပါ့ကြာ..
ဖိုးေမာင္

GreenGirl said...

ဆံုခ်င္တဲ့သူနဲ႔ ျပန္ဆံုရပါေစ

ရႊန္းမီ said...

ရင္နဲ႔ရင္းျပီး လင္းသြားတဲ့ မီးေတာက္တစ္ခု . . .

ညီအကိုမ်ား said...

ကဗ်ာရဲ႕စီးေၾကာင္းနဲ႕အတူေျမာပါမိပါတယ္...

ခံစားခ်က္ကဗ်ာေတြအတြက္ေတာ့ေတာက္ပတဲ့ေန႕ေတြရွိ
ပါတယ္ဗ်ာ...

ေလးစားလ်က္
မိုုးၾကယ္

အိုင္လြယ္ပန္ said...

အလြမ္းေတြေၾကြေနသဗ်....
ဒါ႔ေၾကာင္႔
ကဗ်ာေတြေကာင္းေနတာ

HAPPY CLOUD said...

အသဲကြဲဆရာႀကီး.. လြမ္းခ်င္တိုင္း လြမ္းေနပါ့လား.. ဟင္း..ဟင္း.. တစ္ရက္ေတာ့ ဇာတ္လမ္းေတြ လာအစ္မွျဖစ္မယ္..

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

ဖေယာင္းတိုင္ေတြ ေစ်းႀကီးမွန္းသိလို႔
မီးစာက်စ္မယ္လို႔ အၿမဲစဥ္းစားေနတာပဲေနာ္
:P

ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္ေလးက
ရင္ထဲကို အေရာက္ဆံုးပါဘဲ...

ၾကယ္ျပာ said...

ကဗ်ာေလးဖတ္လို႕ေကာင္းလိုက္တာ

emayarKhin said...

ဖတ္ၿပီးရင္းလြမ္း....လြမ္းၿပီးရင္းဖတ္သြားတယ္....
အကုိေရ....

Eaindra said...

ရင္တဲ့ရင္းတဲ့..ေၾကကြဲ..လြမ္းဆြတ္ျခင္းေတြ..

ေသေသသပ္သပ္လွလွပပကို
ျမင္လိုက္ရ..
ၾကားလိုက္ရပါေရာ....

စိတ္ရဲ႕ေစရာကို...
ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့..နာခံေနနိုင္ပါေရာလား..ေမာင္ေလး...

မႀကီး..
အိျႏၵာ

Anonymous said...

ရင္ကြဲခံ ပန္း တဲ့လား ....
လွပတဲ့စကားလံုးမ်ားနဲ႕ ဥယ်ာဥ္တစ္ခုထဲအေရာက္ .......
ကိုယ္ေရာက္လာတဲ့ အထဲ ေ၀းလြင့္ေနဆဲလူ (ကဗ်ာဆရာ) နဲ႕ ဆံုတယ္ ....။
နယူတန္လို သစ္ပင္ေပၚက က်တဲ့ ပန္းသီးတစ္လံုး ....
ဒါေပမယ့္ အဲကဗ်ာဆရာအတြက္က်ေတာ့ သူ႕ေကာင္းကင္ရင္ခြင္က က်လာမယ့္
ဒဏ္ရာေသြးစက္ေတြက ေျမဆြဲအားထက္ျပင္းထန္တဲ့ သံေယာဇဥ္ဆြဲအား ... အခ်စ္စြမ္းအင္
ႀကိဳးတစ္ထံုးကို ျဖည့္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနတဲ့ ကဗ်ာဆရာကို
ကဗ်ာလို ထက္ျမက္ေနတဲ့ ဓါးတစ္ေခ်ာင္းေပးဖို႕ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္ ...
ဒါေပမယ့္ သူ႕က အဲခ်ည္ေႏွာင္ျခင္းမွာ သာယာမိန္႕မူးလို႕ လူးလူးလိမ့္လိမ့္နဲ႕ ၿပံဳးေနခဲ့ ... ။
ခ်စ္ျခင္းလမ္းမွာ ဆူးခလုတ္ေတြၾကမ္းေပမယ့္ နာက်င္တဲ့ ထိ႐ွျခင္းေတြ ...
ေနေျပာက္က်ဲက်ဲ အမိုးေတြနဲ႕ အလြမ္းတဲမွာ ခို၀င္ေပမယ့္ လူသူမသိတဲ့ လံုျခံဳျခင္းေတြ ....
ငိုမဲ့မဲ့ ဂစ္တာက သံစဥ္ေတြ ခုန္ေပါက္ထြက္က်လာတဲ့အခါ ... ဒီလူ (ကဗ်ာဆရာ) ဟာ ... ငိုတယ္ ... ။
ကိုယ္ ထြက္ခြာလာခဲ့တဲ့ အခန္းငယ္ထဲ .....
မီးအိမ္ငယ္တစ္လံုးကိုျမင္ခဲ့ ...။

Template by - Abdul Munir