ပုစဥ္းက ျပင္းျပစြာေအာ္ရင္း
၀တ္ရည္ေတြကို...မ်ိဳ...ခ်...ေသာက္...သံုး..။
ေကာင္းကင္ကို စိုက္ၾကည္႔ အငိုက္မိတဲ႔ပံုမ်ိဳး
ပြင္႔ဖတ္ရဲ႕ မာယာနဲ႔ အသာအယာ ပစ္ခတ္ခဲ႔ဘူးတယ္..။
ေမွာ္ဆရာရဲ႕ စုတ္ခ်က္လို မ်က္၀န္းတစ္စံုနဲ႔
ပကာသနျခံဳ လူကံုထံေတြကို ေငးၾကည႔္ရင္း
အားက်ေနခဲ႔ဘူးတယ္..။
အစိမ္းမွာ အ၀ါဖက္
လွ်ပ္ျပက္သလို ျမန္ဆန္မႈမ်ိဳးနဲ႕
ပုစဥ္းေတာင္ပံဂီတ
ပန္းပြင္႔ေတြေရွ႕ ကျပခဲ႔ဘူးတယ္..။
ေကာင္းကင္မွာ ခ်ိတ္တင္တဲဲ႔
ေနမင္းရဲ႕ ရင္ခြင္ကိုယ္ပြား
၀တ္မႈန္ၾကားမွာ ေပ်ာ္ပါးတဲ႔ ပုစဥ္းဘ၀
ျပင္းျပစြာ တပ္မက္ခဲ႔ဘူးတယ္..။
ရင္လိႈက္ဖိုတဲ႔ ပုစဥ္းပ်ိဳဘ၀မွာ
စူးရွစြာလည္း ရင္ခုန္ခဲ႔ဘူးတယ္..။
ဖားကိုစိုးရြံ႕တဲ႔ ပုစဥ္း
ငါးညိႈ႕ေတးကို ေရွာင္ကြင္းရင္း
ရုကၡရဲ႕ မ်က္ခံုးမွာ ခိုနား
ေျမဆီစားတဲ႔ ႏွင္းဆီကို
အလင္းတစ္စက္ဆုတ္ျဖဲ ျပံဳးလ်က္လဲ
ေလွာင္ေျပာင္ခဲ႔ဘူးတယ္..။
ႏွင္းဆီရဲ႕ သခင္မ
အရိပ္မဲ႔ညမွာ တိုက္ခိုက္
ျမတ္ႏိုးျခင္းကို သိမ္းပိုက္ခ်ိန္
အလင္းမိုက္နဲ႔ ပြင္႔တဲ႔ၾကယ္
တိမ္းမူးျခင္းမွာ...ေၾကြ...ခဲ႕...တယ္..။
ႏွင္းဆီရဲ႕ဓါးရိုးမွာ
အဆိပ္ဆိုးထားမွန္း မသိေလေတာ႔
အဆံုးမွာ ႏွင္းဆီလက္ခ်က္နဲ႔
ပုစဥ္းခႏၶာ...ပ်က္...ခဲ႔...တယ္..။
ငါ႔ ၀ိညာဥ္ မပ်က္သုဥ္းသမွ်
နင္႔ရဲ႕ ဆူးခက္ေတြၾကား
ငါ႔ႏွလံုးသားကို
ထူး...ခတ္...ထား...ခဲ႔...မယ္..။
စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္
က်ေတာ့္အေၾကာင္း
ကဗ်ာကို ရူးသြပ္တဲ႔လူတစ္ေယာက္
ေလးစားရေသာ အမအိျႏၵာ၏ လက္ေဆာင္စကား
မင္း.. အေတြးမွန္သမွ် လႊတ္ခ်လိုက္၊
မင္း ျဖစ္တည္မႈေတြ မနာဖ်ားေစဖို႔၊ မင္းစိတ္အတိုင္း ပ်ိဳးက်ဲလိုက္၊ မင္းစိုက္ပ်ိဳးသမွ်.. မင္းရိပ္သိမ္းရဦးမွာ.. ေကာင္ေလးရဲ႕...။
မင္း ျဖစ္တည္မႈေတြ မနာဖ်ားေစဖို႔၊ မင္းစိတ္အတိုင္း ပ်ိဳးက်ဲလိုက္၊ မင္းစိုက္ပ်ိဳးသမွ်.. မင္းရိပ္သိမ္းရဦးမွာ.. ေကာင္ေလးရဲ႕...။
Followers
My Blog List
-
-
“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”2 years ago
-
စာေပဆု ၂၀၂၀3 years ago
-
မဇ္ဇိမသို့ ခရီးသွားအတွေ့အကြုံ တ3 years ago
-
ဟိုး အဝေးမှာ4 years ago
-
-
ခ်စ္ျခင္းသည္သာ တစ္ကမၻာဆိုေသာ္ျငား5 years ago
-
အလွနတ္သမီးေလး မလိခ...5 years ago
-
'ဝန်ခံခြင်း'5 years ago
-
လမ္းမၾကီးရဲ႕ ေဘး6 years ago
-
-
" ကုိယ္႔ဇာတာက အဲ႔လိုပဲ "8 years ago
-
အဆင္းရွိေသာအရပ္၊ ရနံ႔သင္းေသာကမာၻ8 years ago
-
-
What is Media?9 years ago
-
အသားအရည္လွပဖို႔ နည္းလမ္းရွာေဖြထိန္းသိမ္းစို႔9 years ago
-
ကႏၱာရ ပန္းပြင့္9 years ago
-
မဂၤလာပါရွင္ ☆彡9 years ago
-
Teachers10 years ago
-
“ ၿဖတ္မ်ဥ္းမ်ား “10 years ago
-
တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔ေဝး10 years ago
-
-
-
-
အေႏြးထည္11 years ago
-
လွ်ဳိ႕၀ွက္ပန္း12 years ago
-
ရြာျပင္ထုတ္ခံရသူမ်ား12 years ago
-
-
ခ်စ္သူသုိ႕13 years ago
-
လြတ္ေၿမာက္ၿခင္း13 years ago
-
အေတြ႕အႀကံဳတခုအေၾကာင္း14 years ago
-
ခရမ္းရင့္ျပာ14 years ago
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
ဘယ္ႏိုင္ငံေတြကပါလိမ့္..!!
Sunday, December 14, 2008
ေက်နပ္စြာေပ်ာက္ဆံုးျခင္း
Labels: ကဗ်ာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
8 comments:
ေဟး မီးမီး ပထမ း)
ထူးေတာ့ ခတ္မထားပါနဲ႔ အစ္ကိုရယ္
ကမာၻေပၚမွာ ေနာက္ထပ္ ပန္းေတြ အမ်ားၾကီး ပြင့္ဦးမွာပါ
ပုစဥ္းေလးက ရူးရူးမိုက္မုိက္ ရဲရင့္ခဲ့တာ ႏွင္းဆီပန္းေလး သိရင္ ေကာင္းမွာပဲ။
ဒါေပမယ့္ ဒီပုစဥ္းက ႏွလံုးသား ခ်န္ထားခဲ့ရလည္း သူ႔ဘ၀သူ ေက်နပ္တယ္ ဆိုပဲ။
ထူးမခတ္ပါနဲ႔...
ေက်းဇူးျပဳၿပီး ႏွင္းဆီဆူးေတြၾကား
ထပ္ၿပီး ရင္ခုန္ခြင့္ေပးလိုက္ပါ...
ႏွင္းဆီရဲ႕ သခင္မ
အရိပ္မဲ႔ညမွာ တိုက္ခိုက္
ျမတ္ႏိုးျခင္းကို သိမ္းပိုက္ခ်ိန္
အလင္းမိုက္နဲ႔ ပြင္႔တဲ႔ၾကယ္
တိမ္းမူးျခင္းမွာ...ေၾကြ...ခဲ႕...တယ္..။
လႊတ္ေကာင္းဗ်ာ..
အစ္ကိုုေရ ေက်နပ္စြာခံစားသြားတယ္..
မိုုးၾကယ္
ေအာ္.. ေက်နပ္စြာ ေပ်ာက္ဆုံးခံလုိက္တဲ့..ပုဇဥ္းေလး...
ေတာ္ေတာ္ရက္စက္တဲ့ ႏွင္းဆီ..
တကယ္႕ကုိ..ရင္ထဲကလာတဲ႕
ကဗ်ာေလးပါ...ခံစားသြားပါတယ္....
ေလာင္းရိပ္တစ္ခုေအာက္က အတင္းရုန္းထြက္လာတဲ့ သတၱိ..ေနာက္ဖက္ကိုနဲနဲေလးၿပန္ႀကည့္တဲ့ အေငြ႔အသက္ေလးကလြဲရင္ ကဗ်ာဆရာရဲ့ လက္ကြက္
အ၇င္ကတီးခ်က္ေတြထက္ ပိုၿပီးေပါက္ကြဲလာတယ္..
(ပုစဥ္ေတာင္ပံဂီတ ပန္းပြင့္ေတြေရွ ့ ကၿပခဲ့ဘူးတယ္..)
အေတြးေလးလွတယ္..ေနရာခ်ထားတာလဲေကာင္းတယ္..
(အလင္းမိုက္နဲ႔ ပြင့္တဲ့ႀကယ္ တိမ္မူးၿခင္းမွာ..ေႀကြ..ခဲ့..တယ္..)အႀကိဳက္ဆံုးအပိုဒ္ေလးပါ..
ငါးေတြဟာ ေရၿပင္ထက္က အင္းစက္ေတြကို..ေရငံုၿပီး
ၿမားတစ္စင္းလို ပစ္လႊတ္ တိုက္ခတ္ စားသံုးတတ္တာ
..ငါးညိႈ႔ေတး..လို႔ စကားလံုးဖမ္းထားတာေလးလဲ
လွတာပဲ..အရင္ကဗ်ာေတြထက္ ပိုၿပီးခံစားလို႔ရတဲ့ကဗ်ာေလးပါ..တတိယေနရာကေကာင္းေကာင္းေလးရပ္ႀကည့္ထားတဲ့
ကဗ်ာဆရာရဲ့အားထုတ္မႈ႔ ေလးစားမိတယ္..
........
ကဗ်ာဆရာေရ..
ေဝၿပၿပီးရင္..ေၿခြခ်ပစ္လိုက္.
ေႀကြက်သြာလို႔ ေၿမဆီဘဝေရာက္ရင္
ကိုယ့္ဘာသာဆြဲငင္ေသာက္သံုး
ေနာက္ဆံုး..အလွဆံုးပန္းေလးေတြထပ္ပြင့္
အဲဒီပန္းေလးေတြဟာ..အရင္ပန္းေတြထက္ေတာ့
ပိုၿပီး လတ္ဆတ္ ေမႊးအီေနမွာပါ...
အေတြးလွလွေလး ဖတ္ရတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ...
ေ၀့၀ဲပ်ံသက္ ပြင့္ဖတ္ထက္နား
မင္း ေပးသနားမယ့္ အနမ္းေတြ
၀တ္ရည္ေတြလို ခ်ိဳရဲ႕ ... ။
ငါက ပန္း ....
ေကာင္းကင္ကို မနမ္း႐ိႈက္ႏိုင္ေပမယ့္
မင္းအတြက္ မာယာ
မီးတင္႐ိႈ႕ခဲ့တာ ၾကာၿပီ ...
ၾကာခဲ့ၿပီ ... ။
ငါ့ အာ႐ုံေတြထဲ ...
အ႐ိုးသားဆံုးပဲ ယူေဆာင္လာ
မင္းအတြက္ ေပးကမ္းမယ့္ ေပါင္မုန္႕တစ္စ
၀ိုင္တစ္ခြက္က ငါထက္ တန္ဖိုးက်ေနတယ္...
ျမင္လား ... ။
ပုစဥ္းတစ္ေကာင္ရဲ႕ ကႀကိဳးမွာ
မိုးအထိ ထိုးမယ့္ ရင္ခုန္သံေတြ အလဲလဲအကြဲကြဲ
ရနံေတြလည္း ထိုးခြဲၿပီးလႊင့္
လွ်ပ္စီးရဲ႕ အ႐ွိန္ေတြက ... ဦးၫႊတ္
အခ်စ္အတြက္ ႐ူးသြပ္လို႕ ... တဲ့ ... ။
ပုစဥ္းပ်ိဳ ရဲ႕ဘ၀ ...
မုန္တိုင္းထ ေစေအာင္ ...
ရင္အစံု ၀ုန္းဒိုင္းႀကဲ
ေနမင္းလို ပူေလာင္လည္း ငါ ...
ဇာမဏီငွက္လို ရဲရင့္ခဲ့ ...
ျပာရီဖြဲ႕ကာ ေလာင္ကၽြမ္းခဲ့
႐ွင္သန္ခဲ့ အခ်စ္ေတြက
ေတးေတြလို ရနံေတြကို ခ်ိဳေစ ... ။
ငါက ... ငါ က ...
ဓါးတစ္ခ်က္မဟုတ္ အဆိပ္တစ္အုပ္လည္း မတင္
ပ်က္သုန္းျခင္း ၀ိညာဥ္ေတြ
ငါ ခႏၶာ အပါး ဘယ္သူ အသက္သြင္းသြားသလဲ ...
မိုက္မိုက္မဲမဲ ငါ ငံု႕အၾကည့္
အို ........... ခ်ိဳရဲဆဲ ဆူးက်ဲထဲက အဆိပ္စမ္း ေတြ .... ။
ဆူးေတြရဲရဲ .....
ေသြးသံထဲ ခ်ိဳ ....
အတိတ္ကို ႐ိုက္ခ်ိဳး ... ကိုင္းထိုးၿပီး ျပန္စိုက္ခဲ့ ... ။
အို ....
ပုစဥ္းငယ္ ....
ငါ ရဲ႕ ေ႐ွ႕ေမွာက္ အခ်စ္နဲ႕ တစ္ေခါက္ ေရာက္ေစ .... ။ ။
(ႏွင္းဆီသခင္မ ေနရာမွ ေပ်ာ္၀င္ေရးစပ္ပါသည္)
Post a Comment