ကမၻာပ်က္တဲ႔မနက္

ငါထင္ခဲ႔တာေတြက အမွား...
ငါျမင္ခဲ႔တာေတြက အမွား...
ငါၾကားခဲ႔တာေတြက အမွား...
အမွားေပါင္းမ်ားစြာထဲမွာ...
ငါဟာ မွားျပီးရင္းမွား...

အမွားကို အမွန္ထင္
အျမင္ကို ေ၀၀ါးလို႔
အမွားမ်ားဘဲ ျမင္တဲ႔
မ်က္၀န္းအစံု
ငါေဖာက္ထုတ္လိုက္ခ်င္တယ္...

အမွားမ်ားသာ ၾကားတဲ႔နား
ကန္းသြားလည္း ငါမသနားဘူး...

အမွားဘက္ကိုေစာင္းတဲ႔
ငါ႔ရဲ႕ စိတ္ဦးေခါင္း
ရူးႏွမ္းလည္း မထူးဆန္း
လူေတြအကုန္ဟာ
အရူးအႏွမ္းမ်ားသာဘဲေလ...

အမွားကိုမွ ႏွစ္ျခိဳက္စြာျမံဳတဲ႔
ငါ႔ရင္အစံု
ခြဲထုတ္လို႔ အကုန္သြန္
ငါ႔ရင္ကို ဗလာက်င္း
နာျခင္းက ျပင္းျပလိုက္တာ...

မိတ္ေဆြတို႔ေရ
သိမ်ားသိရင္ေလ
ေျပာျပေပးၾကပါ
ငါ႔ ကမၻာပ်က္တဲ႔
မနက္မွာ
မတ္တတ္ရပ္ေနတာ
ဘယ္ႏွနာရီရွိျပီလဲ???



စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ

မိုးျမင္႔တိမ္