လန္႔ႏိုးခ်ိန္မွာ ေသဆံုးတယ္

က်ဳပ္ကိုက်ဳပ္ ပိတ္ေလွာင္ထားရတာ
မြန္းၾကပ္လြန္းလွတယ္!!
တစ္ခ်ိဳ႕က က်ဳပ္ဆီလာတယ္
တစ္ခ်ိဳ႕က ထြက္ခြာသြားတယ္
လာတဲ႔သူကို မတားႏုိင္သလို
ထြက္ခြာသူကိုလဲ မတားႏိုင္
က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္က ပိတ္ေလွာင္မႈထဲမွာ!!

လြတ္ေျမာက္ခ်င္တယ္!!
ၾကိဳးစားတယ္ ရုန္းကန္တယ္
အခ်ည္းႏွီးသက္သက္!!
မျမင္ႏိုင္တဲ႔ အားတစ္ခုရဲ႕တုပ္ေႏွာင္မႈက
ျမဲျမံခိုင္ၾကည္လို႔..
ရင္ထဲနင္႔နင္႔နဲနဲ စိုက္၀င္ေနတဲ့ျမွားတံကိုႏုတ္ရသလို
နာက်င္ခံရခက္စြာ..
က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္က ပိတ္ေလွာင္မႈထဲမွာ!!

ၾကိဳးစားေလ ျမဲျမံေလနဲ႔
ၾကာေတာ႔ေမာပမ္း အားအင္ခ်ည္႔နဲ႔
ေမွးစင္းလာတဲ႔ အာရံုမွာ
ပန္းတစ္ပြင့္ ျပံဳးျပေနခဲ့!!
သူရွိရာလွမ္းၾကည္႔ေတာ႔ မႈန္ရီေ၀၀ါး
က်ဳပ္ကို လက္ယက္ေခၚေနသလို
နီးလာလိုက္ ေ၀းသြားလိုက္!!

က်ဳပ္ ပန္းပြင္႔ေနာက္လိုက္ဖို႔ဆံုးျဖတ္
ေႏွာင္ဖြဲ႕ျခင္းက ရုန္းအထြက္
အံ႔ၾသစရာ သိပ္ေကာင္းေနတယ္
ခ်ည္ေႏွာင္မႈမွန္သမွ် ေျပေလ်ာ႔
ပကတိ လြတ္လပ္ေပါ႔ပါးျခင္းနဲ႔
ပန္းနဲ႔အတူ ပ်ံ႕လြင္႔
ႏွင္းဖံုးေတာင္တန္းေတြ စိမ္းစိုေတာအုပ္ေတြ
နတ္ဖြက္ထားတဲ႔ ႏွလံုးသားေတြ
အေရာင္အေသြးစံု ပန္းမ်ိဳးစံုေတြ
အေမႊးရနံ႕ သင္းသင္းေတြ
ဒီလိုဆိုေတာ႔ စၾကာ၀ဠာကသာယာလို႔!!

လမင္းကိုလဲျမင္တယ္ ေနမင္းကိုလဲေတြ႕ရဲ႕
ၾကယ္စင္တစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔လဲ ဆံုခဲ့ေသး
ပန္းကေလးက က်ဳပ္နားထပ္ခ်ပ္မကြာ!!

အေပ်ာ္လြန္ေနတဲ႔ က်ဳပ္
ရုတ္တရက္ စူးရွနာက်င္ျခင္းမွာ
မခံမရပ္ႏိုင္ ေ၀ဒနာနဲ႔ ႏိုးထ
အရာအားလံုး အေမွာင္က်လို႔
ရုတ္တရက္ သတိရခ်ိန္မွာ
သက္တမ္း အိုမင္းမႈေၾကာင္႔တဲ႔
ေသမိန္႔ခ်လိုက္တယ္!!

တံခါးတစ္ခ်ပ္ရဲ႕ စ်ာပနမွာ
တံခါးေတြသာ ငိုၾက ပူေဆြးၾက တမ္းတၾကနဲ႔
တံခါးတစ္ခ်ပ္ လြင္႔ပ်က္ျခင္းမွာ
သံုးဆယ္႔တစ္ဘံုက သာယာလ်က္!!


မိုးျမင္႔တိမ္
( ၁၀.၇.၂၀၁၂ )