အေဖမရွိေတာ့တဲ႔ သံုးရာေျခာက္ဆယ့္ငါး

- မိသားတစ္စု ေခါင္မဲ့သြားတာ
  သခၤါရတဲ႔လား..အေဖ ။
  မလႊဲမေရွာင္သာ လက္ခံလိုက္ရတဲ႔အမွန္တရားမွာ
  တဆတ္ဆတ္နာေနတဲ႔ ရင္ေတြ
  ပန္းထြက္ေနတဲ့ ေၾကကြဲျခင္းေတြ
  ေတာက္စားေနတဲ့ အလြမ္းေတြ
  အစားထိုးမရတဲ့ ဆံုး႐ံႈးျခင္းေတြ
  မက်က္ေတာ့မယ့္ ေစတသိတ္ေတြနဲ႔
  စူးရွေနဆဲ နာက်င္ေနဆဲ နင့္နဲေနဆဲ ။

- ခြဲခြာျခင္းနဲ႔ ရွိခိုးဦးခ်ႏႈတ္ဆက္ျခင္းမွာ
  ယူၾကံဳးမရျခင္းေတြ ပါ၀င္ေနတာ
  သံသရာတဲ့လား...အေဖ ။
  ဗ်ာပါဒတန္းလန္းနဲ႔ ရင္ဘတ္ေတြအတြက္
  ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္း ျပတ္ထြက္ျခင္းဟာ
  အခါးသက္သက္ တီးကြက္နဲ႔
  ရင္နင့္ခဲ့တဲ့ ျပဇာတ္ပါ ။

-  ေရွာင္လႊဲခြင္႔မရွိတဲ႔ လမ္းမွာ
  အေဖ့ရွင္သန္ျခင္း မီးျငိမ္းခဲ့ေပမယ့္
  မိသားစုရဲ႕ ႏွလံုးအိမ္အတြက္
  အေဖဟာ...
  ထာ၀ရလန္းတဲ႔ပန္း ေနထက္လင္းတဲ႔ၾကယ္
  ခိုင္ခံ႔မႈရဲ႕တံတိုင္း ေႏြးေထြးျခင္းရဲ႕အထြဋ္အျမတ္
  ယံုၾကည္ခ်က္ရဲ႕ ဥေသွ်ာင္ ။

- စီးဆင္းလွည္႔ပတ္တဲ႔ ေသြးထဲမွာ
  ရွဴ႐ိႈက္ေနတဲ့ ၀င္သက္ထြက္သက္မွာ
  ေလွ်ာက္လွမ္းေနဆဲ မနက္ျဖန္ေတြမွာ
  အေဖဟာ..မီးရွဴးတန္ေဆာင္
  အေဖဟာ..ခြန္အား
  အေဖဟာ..သူရဲေကာင္း
  အေဖဟာ..အရာရာပါ ။

- တစ္ဘ၀လံုးစာ ျပန္မလာေတာ့မယ့္
  အေဖ့ခြဲခြာျခင္း ႏွစ္ပတ္လည္မွာ
  ေကာင္းကင္ျပိဳက်ခဲ့တဲ့ ၾကယ္တစ္လံုး
  ကိုယ္စိတ္ႏွလံုး သံုးပါးစလံုး ဦးညႊတ္ရင္း
  ရင္ပြင့္အန္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႔
  ရိုက်ိဳးဦးခ် ကန္ေတာ႔လိုက္တယ္
  အေဖ...ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ။

မိုးျမင္႔တိမ္

ခံတြင္းပ်က္ ျမိဳ႕ရိုး

အဲဒီ့ျမိဳ႕ရိုးဟာ
စူးရွတစ္ခ်င္ေနတဲ႔ ေၾကာင္ေအာ္သံေတြၾကားမွာ
စိုးစိုးရြံ႕ရြံ႕ ခံတြင္းပ်က္တယ္ ။

အဲဒီ့ျမိဳ႕ရိုးဟာ
ျမိဳ႕ျပအေရျခံဳ ေတာနက္ေတြရဲ႕
စနစ္တက် ၀ါးျမိဳျခင္းမွာ
ခံတြင္းပ်က္တယ္ ။

အဲဒီ့ျမိဳ႕ရိုးဟာ
တစ္စိတ္ကို တစ္အိတ္လုပ္
တစ္ေယာက္အပုပ္ကို တစ္ရာ၀ိုင္းခ်
အာေပါင္အာရင္းသန္လွတဲ႔
အီလက္ထေရာနစ္ စာမ်က္ႏွာ
ထြန္းကားလာတဲ႔ ေခတ္မွာ
ခံတြင္းပ်က္တယ္ ။

အဲဒီ့ျမိဳ႕ရိုးဟာ
ေၾကြးေၾကာ္မႈေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔
ေျခထိုးယိမ္း ပြဲေတာ္မွာ
လူ နဲ႔ လူ မတူတဲ့ဇာတ္ကို
ခံတြင္းပ်က္တယ္ ။

အဲဒီ့ျမိဳ႕ရိုးဟာ
အတၱမိႈင္း၀ေနတဲ႔
သူ႕ျမိဳ႕ထဲက လူ႕ယဥ္ေက်းမႈသမိုင္းကို
ခံတြင္းပ်က္တယ္ ။

အဲဒီ့ျမိဳ႕ရိုးဟာ
သူ႔ေျမေပၚက ရွဴးဖိနပ္ရာေတြကို
ခံတြင္းပ်က္တယ္ ။

အဲဒီ့ျမိဳ႕ရိုးဟာ
ေခတ္လြန္ေပၚျပဴလာ သီအိုရီရဲ႕
ယဥ္ေက်းမႈ ရိုင္းရိုင္းေတြကို
ခံတြင္းပ်က္တယ္ ။

ပတ္မၾကီးထိုးခြဲမယ္႔ လူစားမ်ိဳးေတြ
မ်ားလာတဲ႔ ျမိဳ႕ကိုၾကည္႔ရင္း
အဲဒီ့ျမိဳ႕ရိုးက
ခံတြင္းပ်က္တာကို ေရးရမွာေတာင္
ခံတြင္းပ်က္လာတယ္ ။


မိုးျမင္႔တိမ္
(၂၄.၅.၂၀၁၃)

လန္႔ႏိုးခ်ိန္မွာ ေသဆံုးတယ္

က်ဳပ္ကိုက်ဳပ္ ပိတ္ေလွာင္ထားရတာ
မြန္းၾကပ္လြန္းလွတယ္!!
တစ္ခ်ိဳ႕က က်ဳပ္ဆီလာတယ္
တစ္ခ်ိဳ႕က ထြက္ခြာသြားတယ္
လာတဲ႔သူကို မတားႏုိင္သလို
ထြက္ခြာသူကိုလဲ မတားႏိုင္
က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္က ပိတ္ေလွာင္မႈထဲမွာ!!

လြတ္ေျမာက္ခ်င္တယ္!!
ၾကိဳးစားတယ္ ရုန္းကန္တယ္
အခ်ည္းႏွီးသက္သက္!!
မျမင္ႏိုင္တဲ႔ အားတစ္ခုရဲ႕တုပ္ေႏွာင္မႈက
ျမဲျမံခိုင္ၾကည္လို႔..
ရင္ထဲနင္႔နင္႔နဲနဲ စိုက္၀င္ေနတဲ့ျမွားတံကိုႏုတ္ရသလို
နာက်င္ခံရခက္စြာ..
က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္က ပိတ္ေလွာင္မႈထဲမွာ!!

ၾကိဳးစားေလ ျမဲျမံေလနဲ႔
ၾကာေတာ႔ေမာပမ္း အားအင္ခ်ည္႔နဲ႔
ေမွးစင္းလာတဲ႔ အာရံုမွာ
ပန္းတစ္ပြင့္ ျပံဳးျပေနခဲ့!!
သူရွိရာလွမ္းၾကည္႔ေတာ႔ မႈန္ရီေ၀၀ါး
က်ဳပ္ကို လက္ယက္ေခၚေနသလို
နီးလာလိုက္ ေ၀းသြားလိုက္!!

က်ဳပ္ ပန္းပြင္႔ေနာက္လိုက္ဖို႔ဆံုးျဖတ္
ေႏွာင္ဖြဲ႕ျခင္းက ရုန္းအထြက္
အံ႔ၾသစရာ သိပ္ေကာင္းေနတယ္
ခ်ည္ေႏွာင္မႈမွန္သမွ် ေျပေလ်ာ႔
ပကတိ လြတ္လပ္ေပါ႔ပါးျခင္းနဲ႔
ပန္းနဲ႔အတူ ပ်ံ႕လြင္႔
ႏွင္းဖံုးေတာင္တန္းေတြ စိမ္းစိုေတာအုပ္ေတြ
နတ္ဖြက္ထားတဲ႔ ႏွလံုးသားေတြ
အေရာင္အေသြးစံု ပန္းမ်ိဳးစံုေတြ
အေမႊးရနံ႕ သင္းသင္းေတြ
ဒီလိုဆိုေတာ႔ စၾကာ၀ဠာကသာယာလို႔!!

လမင္းကိုလဲျမင္တယ္ ေနမင္းကိုလဲေတြ႕ရဲ႕
ၾကယ္စင္တစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔လဲ ဆံုခဲ့ေသး
ပန္းကေလးက က်ဳပ္နားထပ္ခ်ပ္မကြာ!!

အေပ်ာ္လြန္ေနတဲ႔ က်ဳပ္
ရုတ္တရက္ စူးရွနာက်င္ျခင္းမွာ
မခံမရပ္ႏိုင္ ေ၀ဒနာနဲ႔ ႏိုးထ
အရာအားလံုး အေမွာင္က်လို႔
ရုတ္တရက္ သတိရခ်ိန္မွာ
သက္တမ္း အိုမင္းမႈေၾကာင္႔တဲ႔
ေသမိန္႔ခ်လိုက္တယ္!!

တံခါးတစ္ခ်ပ္ရဲ႕ စ်ာပနမွာ
တံခါးေတြသာ ငိုၾက ပူေဆြးၾက တမ္းတၾကနဲ႔
တံခါးတစ္ခ်ပ္ လြင္႔ပ်က္ျခင္းမွာ
သံုးဆယ္႔တစ္ဘံုက သာယာလ်က္!!


မိုးျမင္႔တိမ္
( ၁၀.၇.၂၀၁၂ )

အေျဖ

အာရံုကို ပိတ္ဖို႔ၾကိဳးစားေနဆဲ
လြင္႔ပ်ံ႕ျခင္း စစ္တလင္းစိန္ေခၚပြဲမွာ
စိတ္အစဥ္ရဲ႕ ေလာင္ျမိဳက္ျခင္းကိုျငိမ္းသတ္ဖို႔
ငါသိမ္းပိုက္တဲ႔ျမိဳ႕က ကိေလသာထူေျပာတယ္!!

တကယ္႔ကို လြတ္ေျမာက္ခ်င္တာလား!!
တကယ္ေကာ လြတ္ေျမာက္ခ်င္ရဲ႕လား!!
စိုးရိမ္ပူပန္မႈ ေစတသိတ္အခန္းထဲ
အေမွာင္ေတြ မိုက္သထက္မိုက္ၾကေပါ႔ !!

ဆင္ေ၀ွ႕ရန္ေရွာင္ကို ပိုင္ႏိုင္တတ္ေျမာက္ထားတဲ႔ ႏွင္းတစ္ပြင္႔ဟာ
ပေဟဠိဆန္စြာ လွပတင္႔တယ္ရင္း
သို၀ွက္ျခင္းတံတိုင္း အထပ္ထပ္နဲ႔
ရင္ရင္ျခင္းပစ္ခတ္မႈကို ကာကြယ္တယ္ !!

ေနေၾကာင္႔ ေၾကြတဲ႔ၾကယ္နဲ႔
ေလေၾကာင္႔ ေသတဲ႔ျမစ္ေတြအေၾကာင္းေျပာေတာ႔
ႏွင္းကျပံဳးရင္း ေရငံုႏႈတ္ပိတ္
မ်က္ႏွာစာသစ္ကို ဖြင္႔လွစ္တယ္ !!

သံေယာဇဥ္ပ်ံ႕ၾကဲေနတဲ႔ ၾကမ္းျပင္ထက္
ရင္ကြဲေတးကို ေဖာ္ၾကဴးဖို႔
ကိုယ္႔ကကြက္ကိုယ္ သတ္မွတ္ရင္း
ဗံုတစ္လံုးရဲ႕ ျမိဳ႕ပ်က္ဂီတဟာ
ေဆြးေျမ႕လြန္းစရာ ေကာင္းေနခဲ႔ !!

ေမ်ာလာတဲ႔ ေသတၱာတစ္လံုးထဲ
အရာအားလံုးေနာက္မွ ခုန္ထြက္
ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းလို႔ သတ္မွတ္သတဲ႔
တကယ္သာ ဆိုရိုးမွန္ရင္
ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းနဲ႔လက္ဖို႔ ဘ၀ရဲ႕အာရုဏ္တက္
ေနထြက္ခြင္႔ျပဳပါ !!


မိုးျမင္႔တိမ္
(၆.၇.၂၀၁၂)

ၾကယ္ေၾကြနိဂံုး

တအံုေႏြးေႏြးနဲ႔ သြန္ခ်ခံလိုက္ရတဲ႔
လတ္ဆတ္မႈ သံေယာဇဥ္ဟာ
အတြင္းေၾကဆိုတဲ႔ ဒဏ္ရာထက္ျပင္းထန္လြန္းေနခဲ႔ေတာ႔
၀င္သက္ထြက္သက္တိုင္းဟာ ခဲယဥ္းသထက္ခဲယဥ္းလာခဲ႔ !!

တစ္ေလာကလံုးအံု႕မိႈင္းတဲ႔ ရာသီနဲ႔
ဒီကမၻာ က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲက
ဖေယာင္းတိုင္လို လူတစ္ေယာက္
ကိုယ္႔ဒဏ္ရာ ကိုယ္ေပ်ာက္ဖို႔
သက္ျပင္းကို ေဖ်ာ္ခ်ေနမိခဲ႔ !!

ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ႔ ဘံုဗိမၼာန္အတြက္
ပဥၥလက္ဆန္ဆန္ ရွာေဖြေတြ႕ႏိုင္ဖို႔
နတ္ပ်ိဳမရဲ႕ အျပံဳးတစ္ပြင္႔နဲ႔
ရင္ေငြ႕လႈံ ပန္းသီးတစ္လံုး
သံေယာဇဥ္နဲ႔စားသံုးဖို႔ လိုအပ္ေနခဲ႔ !!

၀င္ရိုးစြန္းအတြက္ သူရိန္ရဲ႕အျပံဳးမ်က္ႏွာဟာ
အိပ္မက္ဆန္ဆန္ ပန္းခ်ီတစ္ခ်ပ္ျဖစ္ခဲ႔ခ်ိန္
မြန္းၾကပ္မႈအလံုးအရင္းရဲ႕ ထိုးစစ္ဆင္ျခင္းမွာ
ေကာင္းကင္ျပိဳက်ခဲ႔တဲ႔ ၾကယ္တစ္လံုး
အာရံုေျခာက္ပါး ဆံုးရႈံးရင္း
ၾကယ္ သက္ ေၾကြ တယ္!!!


မိုးျမင္႔တိမ္