အဲဒီ့ညမွာ သူ႔ကိုယ္သူရိုက္ခြဲလိုက္တယ္

အဲဒီ့ျပဇာတ္က
မတိတ္ႏိုင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္
ညဥ္းညဴစရာ မရွိေတာ႔ေလာက္ေအာင္
နင္႔နဲျခင္း တင္းျပည္႔ၾကပ္ျပည္႔ ။

ဘ၀နဲ႔ရင္းလိုက္ရတဲ့ ဇာတ္
အသက္နဲ႔ခင္းလိုက္ရတဲ့ ဇာတ္
ရုပ္လံုးၾကြဒဏ္ရာ အရႈိးအထပ္ထပ္နဲ႔
ၾကီးျမတ္သူအျဖစ္လဲ(လည္း) စာရင္းမ၀င္
သူရဲေကာင္းအျဖစ္လဲ(လည္း) အမည္မတြင္
နစ္ေနတဲ႔ဘ၀ထဲ ခဲပစ္ခ်ရံုသာသာ ။

တိုး၀င္ေပ်ာက္ကြယ္လုဆဲ လမင္းနဲ႔
အပူတျပင္းေရာက္မလာႏိုင္တဲ႔ ေနမင္းရဲ႕ၾကား
မနက္မဟုတ္တဲ႔ မနက္ခင္းတစ္ခုမွာ
ေျခာက္ျခားဖြယ္ရာ အသံတစ္ခုရဲ႕ေနာက္
ပုထုဇဥ္ျဖစ္တည္မႈေတြ က်ေပ်ာက္ခဲ့ျပန္ေပါ႔ ။

ဘာအတြက္ သီးပြင့္ခဲ့သလဲ
ဒီေမးခြန္းေမးမိေတာ႔
ဒီဇင္ဘာက သူ႔ကိုယ္သူရင္နာတယ္ ။

ေပ်ာ္ရႊင္စရာမ်ားနဲ႔ အဆံုးသတ္ႏႈတ္ဆက္ခ်ိန္
လူအမ်ားတြက္ ၾကည္ႏူးစရာေပြ႕ပိုက္သယ္ေဆာင္လာမယ့္
ႏွစ္တႏွစ္ရဲ႕ ျပည္ဖံုးကားခ်ပိတ္ကားထက္မွာ
ေပါက္ကြဲျခင္း သေကၤတနဲ႔
ပူေဆြးမႈ ျပယုဂ္နဲ႔
အသက္မဲ႔သြားတဲ႔ ဘ၀ေတြနဲ႔
အသက္စြန္႔သြားတဲ႔ ဘ၀ေတြနဲ႔
အေရးေပၚေရာက္ လူနာေတြနဲ႔
ေသြးသံရဲရဲ ၀မ္းနည္းလြန္းစရာျမင္ကြင္းေတြနဲ႔ ။

ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ေဖါက္ခ်ခံလိုက္ရတဲ႔
မ်က္ရည္စက္လက္ မ်က္ႏွာေတြ
ယူၾကံဳးမရ ပူေဆြးဗ်ာပါဒနဲ႔
က်န္ရစ္သူ မိသားစုဘ၀ေတြ
အခ်ိန္မတိုင္ခင္ ေျခြခ်ခံလိုက္ရတဲ႔
ႏြမ္းႏြမ္းလ်လ် ဘ၀အညတရေတြ
အဲဒီလိုေတြနဲ႔ ျခယ္သ ဒီတစ္ႏွစ္ဒီဇင္ဘာက
လွႏိုင္ပါသတဲ႔လား ။

မြန္းၾကပ္လြန္းလာတဲ႔ အေတြးေတြနဲ႔ေထြးလံုးရစ္ပတ္
အျမန္ဆံုးသက္သာေပ်ာက္ကင္းပါေစ..
ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ..
ဆုေတာင္းေတြနဲ႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ဦးညႊတ္ရင္း
ေၾကကြဲျခင္းေတြ ပိပိက်ေနတဲ႔ညမွာ
ရွင္သန္မႈရုတ္သိမ္းခံရတဲ႔ ဘ၀ေတြအတြက္
ဒီဇင္ဘာက
သူ႔ကိုယ္သူရိုက္ခြဲ ကမၻာေျမေပၚျဖန္႔က်ဲလိုက္တယ္
ဆင္းရဲျခင္းမွ ကင္းပါေစ ။


မိုးျမင္႔တိမ္
(၂၉.၁၂.၂၀၁၁)