Thursday, September 17, 2009

အေမ့ထံဖြင္႔ဟျခင္း (၂)

အတိတ္နဲ႔အနာဂတ္ကို ေရာၾကိဳႏိုင္ဖို႔
ပစၥဳပန္ညေနတစ္ခုမွာ ညေနေတြကိုစုခ်ည္မိေတာ႔
ေျပာေလ်ာ႔ေနတဲ႔ ၾကိဳးတစ္စမွာ
လြတ္က်သြားခဲ့တာ မာန...အေမ ။ ။

စိတ္အမိုက္ကို ခုတ္ထြင္ဖို႔
ကြ်န္ေတာ္ေသြးလိုက္မိတဲ႔ ဓါးက
ရင္ေသြးအႏွစ္နဲ႔ ထုဆစ္တယ္..အေမ ။ ။

ရိုးမေတာအလယ္မွာ မီးနဲ႔နပန္းလံုး
၀ါးရံုတိ႔ုနဲ႔ ထိုးစစ္ဆင္
ႏြားစာခြက္ထဲ ေပ်ာ္၀င္စီးဆင္း
အလင္းမမွိန္႔တမိွန္နဲ႔ ပရေလာကထဲေမွာက္ရက္လဲတုန္းက
ကြ်န္ေတာ္ေသြးမေၾကာင္ခဲ႔ဘူး...အေမ ။ ။

အခုေတာ့လည္း
အေမွာင္ကိုေအာင္ႏိုင္ နီယြန္မီးလိႈင္လိႈင္ပြင္႔ရင္း
လူမ်ိဳးခြဲျခား၀ါဒတရားေတြ ၾကီးစုိးမင္းမူ
ေဟာဒီ႔ကြ်န္းအငူမွာ...ကြ်န္ေတာ္ေလ
အာရံုကိုေသြးေႏွာက္လို႔ အေ၀းေရာက္မွ
ေၾကာက္တတ္ေနခဲ့ျပီ...အေမ ။ ။

ေထာင္မတ္ေနရင္းက ငံု႔ငံု႔သြားရတဲ႔ဇက္ေတြ
ေလာက္ျမိဳက္ေနရင္းက ျပံဳးျပံဳးျပရတဲ႔ရက္ေတြ
အံၾကိတ္ေနရင္း မာန္စိတ္ေတြတင္းခဲ႔ရတဲ႔မနက္ေတြ
ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ တစ္ကြ်န္းစံစိတ္ဓါတ္ေတြနဲ႔
အေမ႔ရဲ႕သား ငမိုက္သားေလ
မီးေတာင္ေအာက္မွာ အျမီးအေတာင္မေပါက္တဲ႔ငါးကို
ရွာေဖြေနခဲ႔မိျပီ အေမ....။ ။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

11 comments:

PhotoVigor said...

I really appreciate those who knows how to write poems.

မိုးေမာင္(HappyCloud) said...

ဒီတစ္ပုဒ္က ပိုျပင္းထန္တယ္ ကဗ်ာဆရာ...။ ရင္ဘတ္ထဲ အတိုင္းသား လွမ္းျမင္ေနရတယ္။

အိျႏၵာ said...

ဒဏ္ရာေတြက ကဗ်ာေသြးေတြကိုႏုိး ေပးတယ္..
ဒဏ္ရာေတြက ဘ၀ကို က်စ္လစ္လာေစတယ္..
ဒဏ္ရာေတြက..ပန္းတိုင္ကိုေရာက္ေအာင္လွမ္းေနတဲ့ခရီးရဲ႕ ေလာင္စာဆီပဲ....

နင့္ အမ

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ေထာင္မတ္ေနရင္းက ငံု႔ငံု႔သြားရတဲ႔ဇက္ေတြ
ေလာက္ျမိဳက္ေနရင္းက ျပံဳးျပံဳးျပရတဲ႔ရက္ေတြ
အံၾကိတ္ေနရင္း မာန္စိတ္ေတြတင္းခဲ႔ရတဲ႔မနက္ေတြ
ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ တစ္ကြ်န္းစံစိတ္ဓါတ္ေတြနဲ႔
အေမ႔ရဲ႕သား ငမိုက္သားေလ
မီးေတာင္ေအာက္မွာ အျမီးအေတာင္မေပါက္တဲ႔ငါးကို
ရွာေဖြေနခဲ႔မိျပီ အေမ....

ေဟ့.ညီေလး
ကဗ်ာအေတြးေတြေရာ ကဗ်ာအေရးေတြပါ ပိုၿပီးထက္ရွလွပလာတယ္...ဒီလိုကဗ်ာမ်ိဳးေတြကိုဖတ္ရတာပိုၿပီးအားရတယ္ညီေလး
ေရ...ဘဝစစ္စစ္ေတြေပါ့

lynnnayko said...

မိုက္တယ္..အကိုေရ

ၾကယ္ျပာ said...

ကဗ်ာကုိ ကဗ်ာလိုဖတ္ရင္းနဲ႔ပဲ စိတ္တခုလံုးကဗ်ာထဲေရာက္သြားတယ္ ... ဖတ္လို႕အရမ္းေကာင္းတယ္ ကဗ်ာဆရာေရ ...

Julian said...

ေထာင္မတ္ေနရင္းက ငံု႔ငံု႔သြားရတဲ႔ဇက္ေတြ
ေလာက္ျမိဳက္ေနရင္းက ျပံဳးျပံဳးျပရတဲ႔ရက္ေတြ
အံၾကိတ္ေနရင္း မာန္စိတ္ေတြတင္းခဲ႔ရတဲ႔မနက္ေတြ
ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ တစ္ကြ်န္းစံစိတ္ဓါတ္ေတြနဲ႔
အေမ႔ရဲ႕သား ငမိုက္သားေလ
မီးေတာင္ေအာက္မွာ အျမီးအေတာင္မေပါက္တဲ႔ငါးကို
ရွာေဖြေနခဲ႔မိျပီ အေမ....။ ။


ကိုယ္႔ကိုယ္မ်ားေျပာေနသလားထင္ရေအာင္ ရင္ထဲကို ထိတယ္။

ဂ်ဴ

emayarKhin said...

အကုိေရ...ခံစားခ်က္ၿပင္းၿပင္းနဲ႕
ကဗ်ာေလးက ..မ်က္ရည္ဝဲေစတယ္....

ဒ႑ာရီ said...

အကို႔ရဲ႕ ကဗ်ာေလးေတြကို ဘေလာဂ့္ တခ်ိဳ႕မွာ ဖတ္ဖူးခဲ့ပါတယ္။ ကဗ်ာေလးေတြရဲ႕ တန္ဘိုးရွိလွတဲ့ ရႆေတြကိုလည္း ခံစားသြားပါတယ္။

ခင္မင္ေလးစားလွ်က္

အဇၥ်တၱျပခန္း said...

ကဗ်ာေကာင္းေလးဖတ္သြားတယ္။

ေထာင္မတ္ေနရင္းက ငံု႔ငံု႔သြားရတဲ႔ဇက္ေတြ
ေလာက္ျမိဳက္ေနရင္းက ျပံဳးျပံဳးျပရတဲ႔ရက္ေတြ
အံၾကိတ္ေနရင္း မာန္စိတ္ေတြတင္းခဲ႔ရတဲ႔မနက္ေတြ

စကားလံုးအသံုးေတြေတာ္ေတာ္ေလးသေဘာက်တယ္။

မိုုးၾကယ္ said...

ဆရာေရ အျမီးအေတာင္မေပါက္တဲ့ငါးဆိုုတာေလးက
လန္းတယ္ဗ်ာ...
ကြ်န္ေတာ္ျပန္လာျပီဗ်ာ...

ခင္မင္ေလးစားလ်က္
မိုုးၾကယ္

Template by - Abdul Munir