Friday, July 31, 2009

ပစ္စလတ္ခတ္ ေကာင္းကင္

အႏူးညံ႔ဆံုးလို႔ ရည္စူးခဲ႔တယ္
အခ်စ္တတ္ဆံုးလို႔ ဟစ္ၾကဴးခဲ့တယ္
တကယ္ဆို...
အျဖစ္ေတြ မထူးခင္ရူးသြားႏိုင္တဲ႔အေနအထားေတြနဲ႔
အခုဘ၀က ေရွ႕သြားေနာက္လိုက္မညီေတာ႔ဘူး ။ ။

အနာဂတ္ကို မွန္းေမွ်ာ္ၾကည္႔ေတာ႔
ပိန္းပိတ္ေအာင္ ေမွာင္တဲ႔ညေတြမွာ
ဘ၀ကံၾကမၼာေတြ ခါးသက္လြန္းတာမ်ား
အတိတ္ခ်ိဳခ်ိဳေတြေတာင္ ေဆးဘက္မ၀င္ေတာ႔ ။ ။

ငါ႔သက္ျပင္းနဲ႔ပဲ ငါ႔ခႏၶာကိုထြန္းလင္းေစလိုက္တယ္
တိုးတိတ္လြန္းစြာရိႈက္ငင္ေနတဲ႔ အရိုးအဆစ္ေတြရဲ႕ညဥ္းသံနဲ႔
ဘယ္လိုစည္းခ်က္မ်ိဳးမွ ကာရန္မတိုးေတာ႔တဲ႔အခါ
ေနဆယ္စင္းရဲ႕ အပူမ်ိဳးေတြကိုပဲ
တစ္ယုတစ္ယပိုက္ေထြးရင္း
အမွတ္တရေတြထဲမွာပဲ တခုတ္တရရူးသြပ္ေနေပါ႔ ။ ။

၀ါးအႏုေလးေတြစုေနတာ ျမွစ္ျဖစ္ခဲ႔သလို
သနားအမႈေလးေတြစုေနတာ အခ်စ္ျဖစ္ခဲ့ရင္
ေလာကပါလေရ...
ဘယ္လိုသနားမႈ တံစိုးလက္ေဆာင္မွမေပးနဲ႔
ငါ႔ရင္ခြင္ရြက္တိုင္ထိပ္မွာ အၾကင္နာတံဆိပ္ကပ္ႏွိပ္ခြင္႔မရွိေတာ႔လို႔ ။ ။

ဘ၀ဆိုတာ ေနတတ္ရင္ေက်နပ္စရာခ်ည္းပါတဲ႔
အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာတည္းက ၾကားဖူးခဲ႔တယ္
ျဖစ္ခ်င္တာထက္ ျဖစ္သင္႔တာေတြကိုလိုက္ေလ်ာလြန္းေနရေတာ႔
နစ္ျမဳပ္မွန္းမသိနစ္ျမဳပ္ ယိုင္နဲ႔မွန္းမသိယိုင္နဲ႔ရင္း
ကန္႔လန္႔ျဖတ္ေမ်ာတဲ႔ အနာဂတ္ခရီးေၾကာမွာ
ေ၀ဒနာသာ ေအာင္ပြဲခံလို႔ေပါ႔ ။ ။

ေပးခဲ႔ဖူးတဲ႔ ကတိစကားေတြနဲ႔
ထားခဲ႔ဖူးတဲ႔ သစၥာတရားေတြဟာ
စေတးပစ္ခံလိုက္ရတဲ႔ ႏွလံုးမိုက္ရင္မွာ
ဖြတ္တစ္ေကာင္ေလာက္ေတာင္မွ ေတာက္ပမႈကင္းမဲ့သြားတဲ႔အခါ
ဒဏ္ရာေတြကိုပဲ ေန႔ရက္လိုခင္းနင္းရင္း
ရင္တြင္းအပူရုပ္ကို ဟန္ေဆာင္သိမ္းထုပ္
ခႏၶာမီးျငိမ္းလို႔ အာရံုေတြမတိမ္းခင္
စိတ္ေစရာဟင္းလင္းျပင္ထဲ ဗလာစိတ္ေတြနဲ႔ေမ်ာဦးမယ္
ရင္နင့္ျခင္းရာသီမွာ
ပစ္စလတ္ခတ္ ေကာင္းကင္ဟာလည္း
ဘာရာဇ၀င္မွ မေရးခ်င္ေတာ႔ဘူး ။ ။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

5 comments:

ေကာင္းကင္ျပာ said...

ဘ၀ဆိုတာ ေနတတ္ရင္ ေက်နပ္စရာခ်ည္းပဲ ဆိုတာ အမွန္ေပါ့ ေမာင္ေလး၊ စိတ္ကုန္ေနလား ဘ၀ ကို ၊ ေမွာင္ေနတဲ့ ညေတြ လင္းေစခ်င္ပါတယ္

အိုင္လြယ္ပန္ said...

အင္း
ေကာင္းကင္က
အလြမ္းေတြ သည္းေနတုန္း ....

minn thuka said...

မိုးျမင့္ ေရ...ကဗ်ာေလးက အရမ္းျဖဴစင္လြန္းတယ္....
အရင္စတိုင္ေတြကေန မသိမသာခြဲထြက္လာတယ္ေနာ္..
" ေနဆယ္စင္းရဲ႕ အပူမ်ိဳးေတြကိုပဲ "
"ရင္နင့္ျခင္းရာသီမွာ "
ႊဲအဲဒီ စကားလံုးေလး ၂ ခုမပါရင္ ညီမွန္းေတာင္
သိမွာမဟုတ္ဘူး...
ဖတ္လိုက္တာနဲ႔ ကဗ်ာေရးသူရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြ
တန္းျမင္လိုက္ရတယ္...
ဘဝ ဆိုတာ တူရိယာ ပစၥည္းတစ္ခုလို သံစဥ္ညိမွ အသံထြက္ေကာင္းမွာ...
ေလ်ာ့သြားတဲ့ ႀကိဳး ျပန္တင္းေအာင္ညိ..
"ျပတ္သြားတဲ့ ႀကိဳး အသစ္လဲတပ္ေပါ့..
ေၾကြက်သြားတဲ့ သစ္ရြက္ ျပန္ဆက္လို႔ေကာ
ဘာေတြျဖစ္လာမွာလဲ...
ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းေတာင္ ျပန္ဆက္ရင္
ဆက္ထံုးေတာ့ ျဖစ္ေနမွာပဲညီ"..
ဆိုလိုတာက..ပမာဏ တူ လားရာဘက္ ဆန္က်င္တဲ့ ညီမွ်ျခင္းတစ္ခုက တိုက္ရိုက္မညီနိုင္ဘူး....ကိန္းေသ တစ္ခုလိုတယ္...အဲဒါက မာနပဲ..

စိတ္စမ္းေရ said...

ဝါးအႏုေလးေတြစုေနတာ မွ်စ္ျဖစ္ခဲ႕သလုိ
သနားအမႈေလးေတြစုေနတာ အခ်စ္ျဖစ္ခဲ႕ရင္
အဲဒီ အေရးအသားေလးကုိ အရမ္းခိုက္တယ္...။

အိျႏၵာ said...

အလြမ္းဆိုတာ ဘ၀ရထား အတြက္ေလာင္စာတစ္မ်ိဳးပဲ ေမာင္ေလး...

ကဗ်ာေတြ အျမတ္ရပါတယ္....

Template by - Abdul Munir