Saturday, September 17, 2011

ေလာကဓံ

ေပါက္ထြက္လုမတတ္ ခုန္ေနတဲ႔ရင္နဲ႔
သပြတ္အူမက ရႈပ္ေထြးလြန္းေနတဲ႔ဦးေႏွာက္ၾကား
စြန္႔စားမႈေတြ ဖ်ားနာေနၾကျပီ ။

ေရာက္မွန္းမေသခ်ာတဲ႔ ရည္ရြယ္ရာကို
ဗိုက္ေဟာင္းေလာင္း ေလွတစ္စီး
ျခစားလုနီးနီး တက္မတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔
ေလွာ္ခတ္ေနလိုက္ပံုမ်ား
သူ႔လက္ထဲမွာေတာ႔ ၀ီရိယဆိုတဲ႔ေကာ္ဖီတစ္ခြက္
နဲနဲေတာင္ ခါးသက္ခ်င္ေနျပီ ။

ေက်ာတစ္ျပင္လံုး စိုက္၀င္ေနတဲ႔စိုးရြံ႕မႈေတြနဲ႔
ေမွ်ာ္လင္႔တၾကီး မ်က္ႏွာေတြၾကား
ညဥ္းတြားျခင္းေတြ မ်ိဳမ်ိဳခ်ေနရတဲ႔
ဖေယာင္းတိုင္တစ္ေခ်ာင္းရဲ႕ အလင္းမွာ
သက္ျပင္းေတြ ဘယ္ေလာက္ပါေနလိုက္မလဲ ။

တြင္းနက္ေပမဲ့ ေရမၾကည္ႏိုင္တာ
ေျမဆီလႊာရဲ႕ အျပစ္ဆိုမလား
တကယ္သာစိုက္ပ်ိဳးခြင့္ရရင္ ပြင့္ဖူးျပလိုက္ခ်င္တယ္ ။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

5 comments:

Unknown said...

ေကာင္းတယ္အကိုေရ႕ဖတ္ရတာအရသာကိုရွီေနတာပဲ
အားရပါးရအားေပးသြားတယ္အကိုေရ..


ေလးစားစြားျဖင့္
(ဒုတိယ)

ညီရဲ said...

ဟုတ္တယ္ အစ္ကိုေရ...
ဒီလို ရုန္းကန္ေနရင္း လူေတြလဲ တျဖည္းျဖည္း အက်င့္ေတြလဲ ပ်က္လာၾကျပီ...

စံပယ္ခ်ိဳ said...

လုိခ်င္တဲ႔ေနရာေရာက္ေအာင္ေရးတတ္လုိက္တာ
အဓိပၸါယ္ျပည္႔၀လွပါတယ္..

ေရာက္မွန္းမေသခ်ာတဲ႔ ရည္ရြယ္ရာကို
ဗိုက္ေဟာင္းေလာင္း ေလွတစ္စီး
ျခစားလုနီးနီး တက္မတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔
ေလွာ္ခတ္ေနလိုက္ပံုမ်ား
သူ႔လက္ထဲမွာေတာ႔ ၀ီရိယဆိုတဲ႔ေကာ္ဖီတစ္ခြက္
နဲနဲေတာင္ ခါးသက္ခ်င္ေနျပီ ။
အဲဒီစာသားေလးကုိေတာ႔အရမ္းၾကိဳက္တယ္...
ခ်က္ခ်င္းျပန္လုိက္လာတာ အေတာ္ပဲျဖစ္သြားတယ္။
ခင္မင္တဲ႔ jasmine

သိဂၤါေက်ာ္ said...

ေရာက္မွန္း မေသခ်ာတဲ့ ရည္ရြယ္ရာကို
ေလွာ္ခတ္ေနရတာေတာ့ လူတိုင္း ပဲေပါ့ေနာ္..
ကဗ်ာေလး ၾကိဳက္တယ္..

ၿမမဥၹူူဴ said...

တြင္းနက္ေပမဲ့ ေရမၾကည္ႏိုင္တာ
ေျမဆီလႊာရဲ႕ အျပစ္ဆိုမလား
တကယ္သာစိုက္ပ်ိဳးခြင့္ရရင္ ပြင့္ဖူးျပလိုက္ခ်င္တယ္ ။
မိုက္တယ္...

Template by - Abdul Munir