အိပ္မက္ခရီး

ေတြးလက္စအေတြးေတြအားလံုး ေျဖေလ်ာ႔ပစ္လိုက္တယ္
အိပ္မက္ေတြက သိပ္ကိုေလးလံလြန္းေနျပီ
ကိုယ္႔ပုခံုးကိုယ္ျပန္စမ္းၾကည္႔ေတာ႔ အနဲငယ္မာေက်ာေနသေယာင္ေယာင္..

ကိုယ္႔အေတာင္ကိုယ္ျဖန္႔ၾကည္႔လိုက္တယ္
တဟုန္ထိုးတက္ဖို႔အတြက္ ေလမလာေသးဘူး
မခ်ိတင္ကဲစိတ္ေတြနဲ႔ပဲ ညကိုခပ္စိမ္းစိမ္းၾကည္႔လိုက္တယ္
ညကေတာ႔ နက္သထက္သာနက္လို႔..

ကိုယ္႔လိပ္ျပာကိုယ္ ျပန္ၾကည္႔ေတာ႔
ခပ္ယဲ့ယဲ့ေလး ျပံဳးျပတယ္
ရွိရွိသမွ်ေၾကကြဲျခင္းေတြကို တနင္႔တပိုးေထြးပိုက္ထားတဲ႔ပံုမ်ိဳး..

အေ၀းကထပ်ံသြားတဲ႔ ညငွက္ေတြကိုၾကည္႔ရင္း
မဆီမဆိုင္ အမုန္းက်ည္ဆံေတြပစ္သြင္းလိုက္တယ္
အာရံုေျခာက္ပါးစလံုးက အေၾကာက္အကန္ျငင္းဆန္လို႔
မ်က္လံုးေတြမွိတ္လိုက္ပါေတာ႔ မင္းအရမ္းပင္ပန္းေနျပီ..

အရိပ္လိုခ်င္လို႔ အပင္စိုက္တာပါ
ကိုယ္တိုင္စိုက္ပ်ိဳးျပီးမွ အသီးလဲစားခ်င္မိရဲ႕
ဒီလိုအေတြးေတြကပဲ ကိုယ္က်င္႔တရားကိုဖ်ားေစတာလား..
က်ခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေနတဲ႔စိတ္ဓါတ္ကို ခပ္တင္းတင္းဆြဲစိရင္း
ဒီတစ္ညအိပ္မက္မွာလဲ ကိုယ္႔ခႏၶာကိုယ္ထမ္းကိုယ္႔လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္ရမယ္..။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္