Tuesday, September 13, 2011

အိပ္မက္ခရီး

ေတြးလက္စအေတြးေတြအားလံုး ေျဖေလ်ာ႔ပစ္လိုက္တယ္
အိပ္မက္ေတြက သိပ္ကိုေလးလံလြန္းေနျပီ
ကိုယ္႔ပုခံုးကိုယ္ျပန္စမ္းၾကည္႔ေတာ႔ အနဲငယ္မာေက်ာေနသေယာင္ေယာင္..

ကိုယ္႔အေတာင္ကိုယ္ျဖန္႔ၾကည္႔လိုက္တယ္
တဟုန္ထိုးတက္ဖို႔အတြက္ ေလမလာေသးဘူး
မခ်ိတင္ကဲစိတ္ေတြနဲ႔ပဲ ညကိုခပ္စိမ္းစိမ္းၾကည္႔လိုက္တယ္
ညကေတာ႔ နက္သထက္သာနက္လို႔..

ကိုယ္႔လိပ္ျပာကိုယ္ ျပန္ၾကည္႔ေတာ႔
ခပ္ယဲ့ယဲ့ေလး ျပံဳးျပတယ္
ရွိရွိသမွ်ေၾကကြဲျခင္းေတြကို တနင္႔တပိုးေထြးပိုက္ထားတဲ႔ပံုမ်ိဳး..

အေ၀းကထပ်ံသြားတဲ႔ ညငွက္ေတြကိုၾကည္႔ရင္း
မဆီမဆိုင္ အမုန္းက်ည္ဆံေတြပစ္သြင္းလိုက္တယ္
အာရံုေျခာက္ပါးစလံုးက အေၾကာက္အကန္ျငင္းဆန္လို႔
မ်က္လံုးေတြမွိတ္လိုက္ပါေတာ႔ မင္းအရမ္းပင္ပန္းေနျပီ..

အရိပ္လိုခ်င္လို႔ အပင္စိုက္တာပါ
ကိုယ္တိုင္စိုက္ပ်ိဳးျပီးမွ အသီးလဲစားခ်င္မိရဲ႕
ဒီလိုအေတြးေတြကပဲ ကိုယ္က်င္႔တရားကိုဖ်ားေစတာလား..
က်ခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေနတဲ႔စိတ္ဓါတ္ကို ခပ္တင္းတင္းဆြဲစိရင္း
ဒီတစ္ညအိပ္မက္မွာလဲ ကိုယ္႔ခႏၶာကိုယ္ထမ္းကိုယ္႔လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္ရမယ္..။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

6 comments:

ညီရဲ said...

အစ္ကိုေရ လူေတြကေတာ့ စိတ္ကူးေတြ အိပ္မက္ေတြနဲ ့ခရီးဆက္ေနရတာပါပဲ။ ကဗ်ာေလးကို ပထမဆံုး လာခံစားသြားပါတယ္ အစ္ကို...

စံပယ္ခ်ိဳ said...

အရိပ္လုိခ်င္းလုိ႔ အပင္စုိက္တာ
လူ႔ေလာက သဘာ၀ပါပဲ
အသီးရွိရင္ေတာ႔စားမိမယ္...
မရွိရင္ စားမိမွာ မဟုတ္ဘူးေနာ္
ကုိယ္က်င္႔တရားဖ်ားတာမဟုတ္ပါဘူး

လမ္းဆက္ေလွ်ာက္လုိ႔ရပါတယ္သူငယ္ခ်င္းေရ
ခင္မင္တဲ႔ ကဗ်ာခ်စ္သူ

Unknown said...

ႊကိုယ္႔ပုခံုးကိုယ္ျပန္စမ္းၾကည္႔ေတာ႔ အနဲငယ္မာေက်ာေနသေယာင္ေယာင္..

တဲ့လားအကိုေရ့...

အားေပးသြားပါတယ္ဗ်ာ
ေလးစားခင္မင္လွ်က္
(ဒုတိယ)

ေပါ့ဆိမ့္ said...

စိတ္ကူးေတြက လက္ေတြ႔မေရာက္မခ်င္း အိပ္မက္ေတြနဲ႔အတူ ခရီးဆက္ေနၾကတယ္လို႔ ဒီကဗ်ာနဲ႔ အတူ ခံစားမိပါတယ္
ခင္မင္စြာျဖင့္
ဆင္တဲကေဖး

kyaw myint myat said...

အကုိကဗ်ာ..ဖတ္ျဖစ္တယ္ဗ်.သိပ္ေကာင္းတယ္..ဗ်..အျမဲလုိလုိဖတ္ျဖစ္တယ္...

ေတာက္ပၾကယ္စင္ said...

မုိးျမင့္တိမ္ေရ ကဗ်ာေလးေကာင္းလုိက္တာ။ (ပရေလာကသားေတြက လူေတြကို ကုိယ္ထိလက္ေရာက္ ဒုကၡေပးႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရွားပါးပါတယ္။ အဲဒီအေႀကာင္းကို ပိုစ္တစ္ခုအေနနဲ႔ တင္ေပးလုိက္မယ္ေလ။ အခုေတာ့ အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးဘူး။ ျဖစ္ရင္ ျပန္လာေျပာမယ္ေလ။ တင္ၿပီးၿပီဆုိတဲ့အေႀကာင္းေပါ့။)
က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ မုိးျမင့္တိမ္ေရ။

Template by - Abdul Munir