Friday, December 26, 2008

ရင္ေဖာက္သံ


တမ္းတျခင္းတို႔ ေၾကြတဲ႔ ဒီမနက္ေဆာင္းရာသီ
လြမ္းေတးဆိုငွက္တခ်ိဳ႕နဲ႔ ေၾကကြဲဘြယ္လွပ
ဆုပ္ကိုင္ထားခ်င္ရက္ လြတ္ထြက္သြားတဲ႔
ခ်စ္သူလက္တစ္ဖက္ကို သတိရရင္း
ေၾကေၾကကြဲကြဲနဲ႔ ေအာ္ရယ္မိေတာ႔
ေကာင္းကင္က အလြမ္းေတြသာ
ျပဳတ္ ျပဳတ္ က် လာ ခဲ႔...။

ထက္ျမက္ျခင္းေတြ ယိုင္နဲ႔လို႔
ဆံုးရႈံးျခင္းမွာ ဒူးေထာက္ခ်ိန္
ရဲရင္႔ပါတယ္ဆိုတဲ႔ စိတ္ထား
အဆိပ္ျမံဳ အသိုက္ၾကားမွာ နစ္ျမဳပ္
ငါ႔ရင္မွာ ျခစ္ျခဳတ္ကာ ရစ္ငင္တဲ႔ၾကိဳး
ေလာကဓံရဲ႕ ဆိုး၀ါးတဲ႔ကားစင္ထက္မွာ
ရက္ရက္စက္စက္ကို ျဖတ္ခ်ခဲ႔တာ
သပ္သပ္ရပ္ရပ္ပါဘဲ ငါ႔၀ိညာဥ္လည္း
က် ဆံုး ခဲ႔...။

ေလဟာနယ္တံခါးကိုမွ ဆန္တက္လို႔ထြက္ခ်င္တဲ႔ငါ
နဂါးေငြ႔တန္းရဲ႕ ေတာက္ပျခင္းမွာ မိန္းေမာ
တိမ္လႊာေတာမွာ ေပ်ာ္ခဲ႔စဥ္က
ငါ႔ရင္ခြင္ စြဲ၀င္တဲ႔ ယူၾကံဳးမရျမွား
ငါ႔ႏႈတ္ဘို႔ ၾကိဳးစားရင္း ငါ႔အသည္း
တစ္စတစ္စ ပဲ႔ေၾကြေနခဲ႔တာ
မိုက္မဲစြာ သတိမထားမိခဲ႔ဘူး...။

ေၾသာ္.....အခုေတာ႔ ငါ႔ရာသီမွာ
ဓါးမိုးေတြသာ ျပိဳ ၾက ျပီ ေလ...။



စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

အထက္တြင္အသံုးျပဳထားေသာပံုကို www.krislynch.files.wordpress.com မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

8 comments:

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

ဓါးမိုးေတြကို ကာလို႔ရမဲ့..အရာဟာ
ႏုနယ္လြန္းတဲ့ သူမရဲ႕ ႏွလံုးသားေလး တစ္စံုသာ
ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္...

အားမငယ္ပါနဲ႔.. ဇြဲမေလွ်ာ့ပါနဲ႔..
ရစ္ငင္တဲ့ ႀကိဳးေတြၾကားမွာ ဝိညာဥ္ေလး လွပစြာ ပ်ံသန္းကူးခတ္ႏိုင္ဖို႔...
ဆုေတြေတာင္းေပးခဲ့မိတယ္...

Anonymous said...

သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အလြမ္းမိုးထဲ ျဖတ္ေလွ်ာက္မိတဲ့အခါ
ႏွင္းစေတြလို ပံုပံုၿပိဳဆင္းလာတဲ့ အလြမ္းမိုးေတြက သည္းလို႕ပါေလ ...
ကုိယ္ ထပ္တူထပ္မွ်နားလည္ျခင္းဆိုတဲ့ ထီးတစ္ေခ်ာင္းေဆာင္ခဲ့တယ္ ... ။
ႏြမ္းလ်ရိေရာ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ႏွလံုးသားက အဆိပ္ေတြသင့္လို႕ပါလား ...
တကယ္ကိုလည္း အဲဒီ့ေလာကဓံဟာ ရက္စက္လြန္းလွပါတယ္ေလ
၀ိညာဥ္ေတြဟာလည္း ေမာပန္း ... အားတင္းထားေတာ့ေလ ...
အလြမ္းဓါးေတြကို ဘယ္သူေသြးသလဲ ...
သတိရျခင္းလံွဖ်ားမွာ အေရာင္တလက္လက္ထေနတာ ... ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာျမင္ရဲ႕
ႏွင္းမ႐ွိတဲ့ ေဆာင္းမွာ လက္နက္အစံုအလင္ပါေနတယ္ သူငယ္ခ်င္း ...
နဂါးေငြ႕တန္းကို တိမ္ယာဥ္စီးသြားရင္ေတာင္
ခ်စ္ျခင္းတရား ႏွင္းဆီတစ္ျခင္းေၾကာင့္
ငါတို႕ ႏွလံုးသားေတြ ပ်ိဳးႀကဲေပမယ့္
မိုးသည္းမယ့္ ကိုယ္တို႕ရာသီေတြမွာ ...
အၿမဲပဲ ဓါးရာေတြ ႐ွိေနဦးမွာပါပဲ .... ကြာ .... ။

(သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ကဗ်ာေတြက ဓါးတစ္စင္းလို ျဖစ္လာေနတယ္။ ခံစားမႈေတြနဲ႕မ်ား ေသြးေနေလေရာ့သလားဗ်ာ)

minn thuka said...

သိပၸံပညာရွင္ Heisenberg,Erwin Schrodinger,Paul Dirac အဲဒီ(၃)ေယာက္က quantum hypothesis ဆိုတဲ့ မေရမရာ သီအိုရီတစ္ခုကို(Quantum mechanics)အၿဖစ္ ဖန္တည္းနိုင္ခဲႀကတယ္..ဒါေပမဲ့ အဲဒါကို Einstein က" God does not play diec" ဆိုၿပီးလကၼခံေႀကာင္းၿပခဲ့တယ္..အခုလက္ရိွ"Modern Science & Technology" အားလံုးရဲ့အေၿခခံက Quantum Theorey ပဲ..
၁၉၅၂မွာ အစၥေရးသမၼတအၿဖစ္ einstein ကို ကမ္းလွမ္းေတာ့ "ညီမွ်ကိန္းေတြက ငါ့အတြက္ပိုအေရးႀကီတယ္..နိုင္ငံေရးဆိုတာ လက္ရိွေခတ္တေခတ္..ညိမွ်ကိန္းဆိုတာ ထာဝရ"
ဆုိလိုတာက...
မေသခ်ာမေရရာတာေတြကလည္း ပစၥကၡမွာအသံုးတည့္နိုင္သလို...ကဗ်ာဆိုတာလည္းသီအိုရီဆန္ဆန္..ရင္ဘတ္ကို ကိန္းေသလုပ္ထားရတာမဟုတ္လား ဒီေတာ့ အစဥ္သၿဖင့္ လွေနတတ္တယ္..
စကားလံုးေတြ ပိုလက္လာတယ္..ရင္ဝေစာင့္ကန္မဲ့သူ..
အိပ္ေမြ႔ခ်မဲ့သူမရိွတဲ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေၿပးလမ္းေပၚမွာ ဆက္ေၿပး ညီေလးေရ..

အိုင္လြယ္ပန္ said...

ေရွာင္ရင္းတိမ္းရင္းဖတ္သြားတယ္ဗ်....
ဓါးမိုးေတြ....:Pး
ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္ဗ်......

လြမ္းသုရင္ said...

ဘယ္လိုေျပာရမလဲဟင္... မေျပာတတ္ေတာ့ဖူး
ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ဓားမိုးေတြေအာက္မွာ စကားလံုးေတြ ဆြံ႔...အ...သြား...တယ္...

ရႊန္းမီ said...

၀မ္းနည္းဖို႔ ေကာင္းေနသလိုလို

Eaindra said...

ဒုကၡနဲ႔တစ္ခါႀကံဳတိုင္း...

တမ္းတမိတဲ့ခ်စ္သူ႔လက္တစ္ဖ၀ါးတစ္ဖက္ရဲ႔..အေႏြးဓါတ္
့ျမျမဟာ...
ဘယ္အရာနဲ႔မွ..အစားထိုးမရတဲ့..အင္အားေပါ့...

ခု..တို႔ေတြက..ဒီခရီးရွည္ႀကီး....

ဘယ္လို..မ်ား..
သြားေနၾကပါလိမ့္ေမာင္ေလးရယ္...

အိျႏၵာ

ၾကယ္ျပာ said...

“ဆုပ္ကိုင္ထားခ်င္ရက္ လြတ္ထြက္သြားတဲ႔
ခ်စ္သူလက္တစ္ဖက္ကို သတိရရင္း
ေၾကေၾကကြဲကြဲနဲ႔ ေအာ္ရယ္မိေတာ႔
ေကာင္းကင္က အလြမ္းေတြသာ
ျပဳတ္ ျပဳတ္ က် လာ ခဲ႔...။”


ဒီစာသားက heart ထိတယ္ ... မခံစားႏုိင္ဘူး ...

Template by - Abdul Munir