Sunday, March 1, 2009

ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ

တစစ္စစ္ပါဘဲ
ရင္လိႈက္နာက်င္ရင္း
ငါ႔ ၀င္ရိုးတို႔ငိုညဥ္းသံ
ငါ ျပန္ၾကားေနခဲ့ ။

သံသရာ လည္သေရြ႕
ေ၀ဒနာ ကိုယ္မွာေပ်ာ္သေရြ႕
ငါ႔ခႏၶာ ေျမစာမျဖစ္သေရြ႕
ငါႏွင္မယ္႔ ခရီးၾကမ္း
ျပံဳးေယာင္ေဆာင္ရင္း လွမ္းရမယ္ ။

အတိတ္ကမ္းပါးကို ဖက္တြယ္စဥ္က
အေမေပးတဲ့ လက္အစံု
တက္ကုန္ေအာင္ ဖြင့္ရင္း
ထက္ျမတဲ႔ စိတ္ဓါတ္ျမွား
အရွိန္ျပင္းစြာ စြဲ၀င္သလိုမ်ိဳး
ျမဲျမံခဲ့ဘူးတယ္ ။
ခိုင္မာခဲ့ဘူးတယ္ ။

လမ္းမွန္သမွ် ၀င္ထြက္သြားလာ
ငါ႔ေျခ ႏွစ္ဖက္မွာ
ေျမြ ကင္းရန္ ကာကြယ္ဘို႔
သံုးလက္မအထူ ခြာနဲ႔
ဖုန္ထူထူျမဳပ္တဲ့ ေျမမွာ
မဆုတ္မနစ္ ငါေလွ်ာက္ဖူးခဲ့ ။

အဆင္းအေရာင္ ညိဳမြဲ
ေမႊးညွင္းတို႔ မ်က္ရည္ရႊဲလည္း
တစ္ခြဲသား မာနနဲ႔
သူရိန္ကို အံတုရင္း
ငါ.....
အေျခခံဘ၀ကို စာနာခဲ့ ။

ခိုင္ျမဲစြာ တြယ္ငင္တင္း
ေျမၾကီးနဲ႔ ၀ါးရံုခ်စ္ျခင္း
လမ္းေဖာက္ရင္းလဲ ရွင္းဖူးခဲ့ ။

ေသမင္းနဲ႔ စစ္ခင္း
ရင္တြင္းက ပူေလာင္ရင္း
သစ္ရြက္ေျခာက္နဲ႔ မီးတိုက္ပြဲ
ကသိုက္ကရိုက္လဲ ေျပးဖူးခဲ့ ။

အေသြးအေရာင္ စံုသေရြ႕
ဦးေႏွာက္အေငြ႕ ပ်ံထြက္ရင္း
အဲဒီ႔ ခန္းမွန္းေျခစာရင္းနဲ႔
လည္ပင္းဖက္လဲ သတ္ဖူးခဲ့ ။

ဒီလိုပါဘဲ...

ေရစီးတစ္ခါ ေရသာတစ္လွည္႔
ဗံုလံုတစ္လွည္႔ ငါးဖ်ံတစ္လွည္႔
မွန္ကင္းတစ္လွည္႔ ထင္းတစ္လွည္႔နဲ႔
သစ္ငုတ္ျမင္႔တံု႕ ျမက္ျမင္႔တံု႔မွာ
ျဖတ္သန္းခဲ႔တဲ့ အတိတ္ခရီး
ရႈမျငီးေအာင္ေတာ႔ မလွပခဲ့ ။

ျဖတ္သန္းေနဆဲ ပစၥဳပန္မွာ
လဲက်ရင္း ထူမတ္ရင္း
ေအာင္ျမင္ရင္း ရံႈးနိမ္႔ရင္း
ပိုင္ဆိုင္ရင္း ဆံုးရႈံးရင္း
ေရႊမွန္ကင္းေတြ ထင္းျဖစ္တဲ႔ေနာက္
ေရွ႕ဆက္ရမယ္႔ အနာဂါတ္အတြက္
ကြ်န္ေတာ္႔လက္ေတြ မျမဲေတာ႔ဘူး...အေမ ။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

အထက္တြင္အသံုးျပဳထားေသာပံုကို www.fs.fed.us မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

10 comments:

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ကဗ်ာထဲမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုရွာေဖြေတြ႕ရွိၿခင္းတစ္ခုေပါ့

ျဖတ္သန္းေနဆဲ ပစၥဳပန္မွာ
လဲက်ရင္း ထူမတ္ရင္း
ေအာင္ျမင္ရင္း ရံႈးနိမ္႔ရင္း
ပိုင္ဆိုင္ရင္း ဆံုးရႈံးရင္း....

ဒါဘဝပဲေလ ကိုယ့္ညီ..ဒီလိုၿဖစ္မွလည္း ဘဝကိုၿဖတ္သန္းႏူိင္မယ့္ ခြန္အားေတြေပါကိဖြားႏူိင္မယ္ မဟုတ္လား...

Anonymous said...

ကဗ်ာဆရာ...
တစ္ပိုဒ္စီခ်င္းကိုက အႏွစ္ေတြခ်ည္းပါပဲ။ ႐ုန္းကန္ေနရတဲ့ သ႐ုပ္သ႑န္ကို ရသေျမာက္ေအာင္ ေရးဖြဲ႔ထားတယ္။ ေတာ္ပါေပတယ္....

တစ္ခုေတာ့ ေျပာခဲ့ခ်င္တယ္.. ခင္ဗ်ားလက္ေတြက ဘာလို႔ မၿမဲရမွာလဲ.. အေမရွိေနတယ္ေလဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ေတြကို အျမင့္ဆံုးကို ျမွင့္ေပးႏိုင္တဲ့ မဟာလူသားမိခင္ ရွိေသးတယ္။

က်ဳပ္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ လက္ေတြက ေညာင္းတဲ့အခါလဲ ရွိမေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ဓာတ္ေတြက အေမေတြရဲ႕ ေမတၱာတရားနဲ႔ အၿမဲတက္ႂကြေနပါေသးတယ္ဗ်ာ။ တခ်က္သတိျပန္ထား..ကဗ်ာဆရာ။ က်ဳပ္တို႔မွာ “ေန႔သစ္ေတြ ရွိတယ္”.....

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

((( အတိတ္ကမ္းပါးကို ဖက္တြယ္စဥ္က
အေမေပးတဲ့ လက္အစံု
တက္ကုန္ေအာင္ ဖြင့္ရင္း
ထက္ျမတဲ႔ စိတ္ဓါတ္ျမွား
အရွိန္ျပင္းစြာ စြဲ၀င္သလိုမ်ိဳး
ျမဲျမံခဲ့ဘူးတယ္ ။
ခိုင္မာခဲ့ဘူးတယ္ ။ )))

ဘဝမွာ မႏွစ္သက္ဖြယ္ တစံုတရာနဲ႔ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရမယ္ဆိုရင္... ခဏခဏ ျပန္ဖတ္ခ်င္မိတဲ့ အပိုဒ္ေလးကို ေရြးထုတ္ ကူးယူသြားမိတယ္..

ကဗ်ာဆရာႀကီး ကိုယ္တိုင္ စိတ္ညစ္လာရင္လည္း ျပန္ဖတ္ႏိုင္ပါေစ....
ဖတ္ဖို႔ ထပ္ၿပီး copy paste ေပးခဲ့ရဦးမလားဟင္..!!
:P

Anonymous said...

ကဗ်ာေကာင္းေလးဖတ္သြားပါတယ္ ...

အိုင္လြယ္ပန္ said...

ဒီလိုပဲ ကိုယ္႕ဆီကကိုယ္ ၿပန္ႏိႈက္ထုတ္ရတာေပါ႔ဗ်ာ ...
ကဗ်ာေလးေကာင္းပါ႔ဗ်ာ ....

MANORHARY said...

ၿဖတ္သန္းရာလမ္းေတြဟာ..ဒီလိုပါပဲ..တစ္ခါတစ္ရံ
အားနဲ႔အင္နဲ႔ တစ္ခါတစ္ခါ အားအင္ကုန္ခမ္းလို႔
အေၿခေတာင္မခိုင္ခ်င္ေတာ့...

GreenGirl said...

ျဖတ္သန္းေနဆဲ ပစၥဳပန္မွာ
လဲက်ရင္း ထူမတ္ရင္း
ေအာင္ျမင္ရင္း ရံႈးနိမ္႔ရင္း
ပိုင္ဆိုင္ရင္း ဆံုးရႈံးရင္း
ေရႊမွန္ကင္းေတြ ထင္းျဖစ္တဲ႔ေနာက္
ေရွ႕ဆက္ရမယ္႔ အနာဂါတ္အတြက္
ကြ်န္ေတာ္႔လက္ေတြ မျမဲေတာ႔ဘူး...အေမ ။

ဒီလိုပဲေလ
လဲက်လိုက္ ျပန္ထလိုက္
ဘယ္ေတာ့မွေတာ့ ျပန္မထႏိုင္ဖူးဆိုတာ မရွိပါဘူး

Anonymous said...

တစစ္စစ္ပါဘဲ
ရင္လိႈက္နာက်င္ရင္း
ငါ႔ ၀င္ရိုးတို႔ငိုညဥ္းသံ
ငါ ျပန္ၾကားေနခဲ့ ။

ခံစားခ်က္ေတြျပင္းထန္ေနတုန္းေပါ့ ..ဟုတ္လား
ကဗ်ာကထက္ရွေနတဲ့ ဓါးသြားတစ္လက္လိုပါပဲ

minn thuka said...

ညီ ေရ...တစ္ခါတစ္ခါ ဘဝဆိုတာ
တေစၦတစ္ေကာင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာလို ေအးစက္စက္
ေနၿပစ္လိုက္..အဖူး အလက္ အခက္ ဘာမွမရိွတဲ့
ေနေရာင္ခပ္ရွရွေအာက္က ခ်ယ္ရီပင္က ေသဆံုးေနတဲ့
သစ္ေခ်ာက္ပင္မွ မဟုတ္တာ အခ်ိန္တန္ေတာ့ ဇန္နဝါရီ ႏွင္းေတြနဲ႔အတူ...ပြင့္လာတာပဲေလ...
ဒီလိုပါပဲ...
ဥမၼာဒႏၱီဟာ....သီဝိဘုရင္နဲ႔ ပုဏၰား ၆ ေယာက္အတြက္ ရူးသြပ္ေစနိုင္ခဲ့ေပမယ့္ အဘိဘာသက အတြက္ေတာ့ ??
ထိမ္းခ်ဳပ္ သည္းခံနိုင္ၿခင္းက....ပိုင္ဆိုင္ၿခင္းရဲ႕ တာထြက္မဟုတ္လား
လွံ နဲ႔ အထိုးခံရေတာ့လည္း ကံကိုပဲ အလိုက္သင့္ ယိုးမယ္ဖြဲ႔လိုက္....
ဘယ္ တုန္းကမွ မၿပည့္ ဝ လို႔ ဘဝ လို႔ေခၚတာ
အားတင္းထားညီ ေရ....
အကိုလဲ..ေရအက်မွာတင္က်န္ရစ္တဲ့ ငါးတစ္ေကာင္လို
ဖုတ္လိႈက္ဖုတ္လိႈက္ပဲ...

ညီအကိုမ်ား said...

ကိုုယ့္ဆရာ ခံစားခ်က္ေတြျပင္းထန္ေနတယ္..
တစ္လႊာျခင္းခံားသြားတယ္..

ခင္မင္ေလစားလ်က္
မိုုးၾကယ္

Template by - Abdul Munir