Monday, March 30, 2009

ယေန႔မွစ၍

ႏႈတ္ဆက္သူေတြ ႏႈတ္ဆက္ၾကျပီ
ထြက္ခြာသူေတြ ထြက္ခြာၾကျပီ

ျပံဳးက်န္ရစ္သူေတြ ရွိတယ္
မုန္းက်န္ရစ္သူေတြ ရွိတယ္
လက္ျပႏႈတ္ဆက္သူေတြ ရွိတယ္
ေဆြးေျမ့ငိုေၾကြးသူေတြ ရွိတယ္
၀မ္းသာၾကည္ႏူး ေပ်ာ္ျမဳးတဲ႔အျပံဳးေတြရွိတယ္
ရင္ႏွလံုးညိႈးခ်ံဳး ရႈံုးသူရဲ႕ အလြမ္းေတြရွိတယ္
ေနျခည္ျဖာလင္းလက္ အခ်စ္ရဲ႕ရက္ေတြရွိတယ္
ရင္နင္႔တိုက္စား မိုက္မွားတဲ႔ညေတြရွိတယ္ ။

ကမၻာေျမက လမိုက္ညကိုႏႈတ္ဆက္
ၾကယ္တာရာက ကုမုျဒာကိုႏႈတ္ဆက္
ေနျခည္ႏုႏုက မနက္ခင္းကိုႏႈတ္ဆက္
အံု႔မိႈင္းေနတဲ႔ အလြမ္းတိုင္းျပည္ကို
လ်စ္လ်ဴရႈ ခ်စ္သူက ႏႈတ္ဆက္
စာနာမႈေတြကို စြန္႔လႊတ္ျခင္းကႏႈတ္ဆက္
ခင္မင္သူေတြကို ခြဲခြာျခင္းကႏႈတ္ဆက္ ။

ကဲ...
ယိုင္နဲ႔နဲ႔ကမ္းပါးေတြေတာင္
ပင္လယ္ဆီကို ေမ်ာပါေနၾကေပါ႔ ။

ဘ၀အခါးတဲ႔
ရင္နင္႔သြားေစေလာက္ရဲ႕
အမွားကို အေရာင္ထပ္ရင္း
နက္သထက္နက္လာခဲ႔လိုက္တာ
သန္းေခါင္ေတြသာ မ်ားမ်ားလာခဲ႔တယ္ ။

ျမစ္တို႔ရဲ႕ လွည္႔စားျခင္းဟာ
ေဗဒါအတြက္ ဆုလာဘ္ျဖစ္ခဲ႔ရင္

ေကာင္းကင္ရယ္...
ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ အဆံုးစီရင္လိုက္မွေတာ႔
တိမ္ညိဳေတြ ျပိဳတာမဆန္းေတာ႔ဘူး ။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

အထက္တြင္အသံုးျပဳထားေသာပံုကို www.flickr.com မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

12 comments:

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

ေသေသခ်ာခ်ာဖတ္တယ္ေနာ္..

အေခါက္ေခါက္ဖတ္တယ္ေနာ္..

ဒါေပမယ္႔..

နားမလည္ဘူး..

လွပတဲ႔ ကဗ်ာေလးကို နားမလည္တာေတာ႔ မဟုတ္ဘူးေနာ္..

ကဗ်ာ႐ွင္ကို နားမလည္တာ... း(

MANORHARY said...

ဒါေၾကာင့္ တိမ္ညဳိေတြၿပိဳသြားတဲ့ေကာင္းကင္က
မိုးၿမင့္တိမ္ ၿဖစ္က်န္ခဲ့တာေလလား ေတြးသြားတယ္

Anonymous said...

ေကာင္းကင္ရယ္...
ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ အဆံုးစီရင္လိုက္မွေတာ႔
တိမ္ညိဳေတြ ျပိဳတာမဆန္းေတာ႔ဘူး ။


အဆံုးသတ္ကိုဖတ္ျပီး ဘန္နာက စာသားကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့........ေအာ္...ဒီလိုကိုးျဖစ္သြားတယ္။
ယိုင္းနဲ႔နဲ႕ ပဲ ဆက္ေမ်ာလိုက္အံုးမယ္ တစ္ေန႔ေတာ့ ကမ္းပါဆိုတာၾကံဳမယ္ထင္ရတာပဲေလ ။

အိျႏၵာ said...

ေကာင္းကင္ရယ္...
ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ အဆံုးစီရင္လိုက္မွေတာ႔
တိမ္ညိဳေတြ ျပိဳတာမဆန္းေတာ႔ဘူး ။

ကဗ်ာက exit ေတြျဖစ္ေနပါလား...

good

ၾကယ္ျပာ said...

ဒီကဗ်ာက ဒီဘေလာ႔ရဲ႔ စာသားေလးကုိေဖာ္က်ဴးျပထားတာလားဟင္ ...

ေအာက္ဆံုး ႏွစ္ပုိဒ္ အရမ္းႀကိဳက္တာပဲ ....

Anonymous said...

ေကာင္းကင္ရယ္...
ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ အဆံုးစီရင္လိုက္မွေတာ႔
တိမ္ညိဳေတြ ျပိဳတာမဆန္းေတာ႔ဘူး ... ။

ၾကယ္စုေတြ ေႂကြက်ပ်က္သုန္းတဲ့အခါ ... တြင္းနက္႐ုပ္ႂကြင္းေတြ က်န္မယ္ ...
စိမ္းလန္းသစ္ေတာေတြ ပ်က္သုန္းတဲ့အခါ ... ကႏၱာရေတြ က်န္မယ္ ...
တိမ္ညိဳေတြ ပ်က္သုန္းတဲ့အခါ ... မိုးစက္မြမြေလးေတြ က်န္မယ္
ပန္းပြင့္ေတြ ပ်က္သုန္းတဲ့အခါ ... ေငါေနတဲ့ ႐ိုးတံေတြ က်န္မယ္ ...
ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ ပ်က္သုန္းတဲ့အခါ ... အမုန္းမီးလွ်ံေတြ က်န္မယ္ ...
ခံစားမႈေတြ ပ်က္သုန္းတဲ့အခါ ... ဗလာႏွလံုးသား တစ္စံုက်န္မယ္ ...
ၿမဲျခင္းတရား ပ်က္သုန္းတဲ့အခါ ... အစဥ္သျဖင့္ မၿမဲျခင္းတရား က်န္မယ္...
မၿမဲျခင္းတရားက ကဗ်ာဆရာရဲဲ႕ ႏွလံုးသားကို တိုက္စားလည္း
စိန္လို မာျခင္း အဆင့္ေတြထက္ပိုကဲၿပီး
ပိုၿပီးလည္း ရဲတဲ့ ကဗ်ာဆရာႏွလံုးသားကေတာ့
ဘယ္ေတာ့မွ မပ်က္သုန္းဘူး ...
အပိတ္ေနာက္ဆံုး နိဂံုးမွာ ပ်က္သုန္းခဲ့ရင္ေတာင္ ...
က ဗ်ာ ေ တြ က် န္ ရ စ္ မ ယ္ ... ။

( ကဗ်ာဆရာက ကဗ်ာေတြအတြက္ဆိုရင္ ဘယ္ေတာ့မွ အဆံုးမစီရင္ဘူး)

အိုင္လြယ္ပန္ said...

ႏႈတ္ဆက္ၿခင္းကို ခဏတာလို႔ပဲမွတ္ယူပါရေစဗ်ာ ....

ခံစားခ်က္တို႔ ထံုလႊမ္းေနတဲ႔ ႏွလံုးသားဂီသသံေတြ

ထက္ၾကားခ်င္ေသးပါတယ္ ......

အင္သစ္အားသစ္နဲ႔ ၿပန္လည္ ၿပိဳဝင္လာအံုးမဲ႔

ေကာင္းကင္ဆီကေပါ႔ .....

အဆင္ေၿပပါေစဗ်ာ .......

minn thuka said...

ငါ့လမ္းအတိုင္းလိုက္ရင္
ငါ့လိုေနာင္တပဲ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ က်န္ခ့ဲမယ္
အဲဒီ အခ်ိန္က်ရင္
ေမြးစာရင္းထဲကနာမည္နဲ႔
မွတ္ပံုတင္ နာမည္လြဲသလိုမ်ိဳး
ျပည္ဝင္ခြင့္ ဗီဇာေလ်ာက္တဲ့အခါ
အထစ္အေငါ့ေတြ ျဖစ္လာမွာ
ေလာကမွာ မွန္ေနရက္နဲ႔
သိမ္းထားလိုက္ရတာေတြအမ်ားႀကီး
ကတိလို ဟာမ်ိဳးေပါ့၊။

Mhu Darye said...

အရင္လို မမြန္းက်ပ္ေတာ့ဘူး။
သက္ျပင္းေတြလည္း ခဏ အနားယူလိုက္ပုံရတယ္။
အသက္ရွဴ၀တဲ့ ကဗ်ာေကာင္းေလး တပုဒ္ပါ။

ေႏြးေႏြးသဲမြန္ said...

ေတြးသြားတယ္...ထပ္ေတြးသြားတယ္....

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ေကာင္းကင္ရယ္...
ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ အဆံုးစီရင္လိုက္မွေတာ႔
တိမ္ညိဳေတြ ျပိဳတာမဆန္းေတာ႔ဘူး ....

ေကာင္းကင္ငိုလို႔ တိမ္ညိဳေတြၿပိဳတာေပါ့..ဟုတ္လားညီေလး..ေကာင္းကင္ၾကီးလြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာၿပံဳးႏူိင္တဲ့တေန႔မွာ တိမ္ညိဳေတြမဖံုးပဲ တိမ္ၿပာေတြလက္ေနမွာပါညီေလးေရ..
ကဗ်ာေကာင္းေလးတပုဒ္ကို တိုးတိတ္စြာခံစားသြားတယ္

မိုးေမာင္(HappyCloud) said...

အမည္မသိက ဘယ္သူတုန္း.. အျမင့္.. နင္...နင္ေနာ္....
ေျပာေတာ့ ငါ့ကို အခ်စ္ဆံုးဆို..ဟမ္?? ဘယ္ေတာ့မွ ေယာက်ၤားမယူဘူးဆို?? ကိုမိုးေမာင္မွ ကိုမိုးေမာင္ဆို ???
ဆို... ဆို... ဆို... ????

Template by - Abdul Munir